دشواره جریان تواتر در امور نامحسوس؛ برون شدی معرفت شناختی با تاکید بر مبانی منطق سینوی

منطق دانان متواترات را ازجمله یقینیات برشمرده اند. آنان حصول یقین ازطریق تواتر را مشروط به جریان تواتر در حوزه محسوسات دانسته اند؛ به این معنا که آنچه به طور متواتر نقل شده است، درصورتی مفید یقین است که به امری محسوس تعلق داشته باشد. آنان با این شرط، تواتر امور معقول را کنارزده و آن را مفید یقین ندانسته اند. مسئله اصلی نوشتار کنونی بررسی جریان تواتر در حیطه امور نامحسوس مشهود، مانند تجربیات نزدیک به مرگ، است؛ اموری که نه محسوس اند تا تواتر آن ها به اتفاق منطق دانان مفید یقین باشد و نه ازطریق تفکر و استدلال به دست آمده اند تا گزارش متعدد آن ها به اتفاق ایشان یقین منطقی نداشته باشد؛ بلکه بدون وساطت حواس ظاهری و تفکر، مشهود و معلوم به علم حضوری انسان اند. آیا نقل متعدد این چنین وقایعی ازمنظر منطق سینوی و مبانی آن، همچون تواتر امور محسوس مفید یقین منطقی است؟ روشن است که قبول حصول یقین ازطریق تواتر امور نامحسوس مشهود زمینه را برای به کارگیری آن ها در مقدمات برهان فراهم می سازد. نوشتار پیش رو با تحلیل روند حصول یقین در تواتر محسوسات ازمنظر منطق سینوی و با تبیین بازگشت متواترات به مجربات سپس به اولیات، می کوشد امکان حصول یقین ازطریق تواتر امور نامحسوس مشهود را اثبات کند.

دشواره جریان تواتر در امور نامحسوس؛ برون شدی معرفت شناختی با تاکید بر مبانی منطق سینوی Keywords:

متواترات , مجربات , یقین , منطق سینوی