ابوالفضل بیهقی، مورخ و نویسنده مشهور ایرانی بود که عمدتا به خاطر آثارش در مورد تاریخ هند، شناخته می شود. آثار قابل توجه در باره دوره غزنویان عبارتنداز: تاریخ بیهقی که تاریخ جامع هند از سلطنت دهلی است وتاریخ مغول که تمرکز بر دودمان مغول است و دوران سلطنت بابر، همایون، اکبر و جهانگیر را پوشش می دهد. تاریخ بیهقی به چند دلیل قابل توجه است: الف.استفاده نویسنده از منابع اولیه. او از گزارش های دست اول، سوابق امپراتوری غزنوی و مصاحبه با درباریان و مقامات استفاده می کر؛ ب. عینیت: هدف ابوالفضل بیهقی ارائه حساب های متوازن و بی طرفانه و پرهیز از جانبداری و چاپلوسی بو؛ پ. روایت های زنده: سبک نوشتاری او با داستان سرایی جذاب مشخص می شود و تاریخ را برای مخاطبان وسیع تری قابل دسترس می کند؛ ت. بینش های فرهنگی: آثار بیهقی اطلاعات ارزشمندی در مورد زندگی غزنوی، هنجارهای اجتماعی و شیوه های فرهنگی ارائه می دهد. تاریخ بیهقی تاثیر گذاشته است بر: تاریخ نگاری مغول: آثار او معیاری را برای مورخان بعدی تعیین کرد و روایت تاریخ مغول را شکل داد؛ تاریخ نگاری هندی: مشارکت های بیهقی در شناخت دوره های قرون وسطی و اوایل مدرن هند موثر بوده است؛ سنت های ادبی: شیوه نگارش و مضامین او الهام بخش ادبیات فارسی بوده است. دردوره معاصر: آثار بیهقی برای موارد زیر ضروری است:تحقیقات تاریخی: پژوهشگران به مطالعه و ترجمه متون او ادامه می دهند؛ درک فرهنگی: نوشته های او بینش های ارزشمندی را در مورد پویایی فرهنگی و اجتماعی هند مغول ارائه می دهد؛ قدردانی ادبی: روایت های جذاب و توصیفات زنده بیهقی همچنان خوانندگان را مجذوب خود می کند. تاریخ بیهقی از این جهات اهمیت دارد: روایات سنتی چالش برانگیز: آثار بیهقی دیدگاهی جایگزین در مورد امپراتوری غزنوی ارائه می دهد که با سایر روایت های معاصر متفاوت است؛ تاریخ نگاری عینی: بیهقی با پرهیز از چاپلوسی و تعصب، به ارائه گزارشی متعادل و دقیق پرداخت؛ استفاده از منابع اولیه: بیهقی از اسناد رسمی، نامه ها و گزارش های شاهدان عینی استخراج کرده است؛ ارزیابی انتقادی: او پایایی منابع را ارزیابی کرد و روایات غالب را زیر سوال برد؛ زمینه سازی: بیهقی رویدادها را در بافت تاریخی و فرهنگی خود قرار می دهد؛ تفسیر اخلاقی: تاملات اخلاقی را در مورد وقایع و شخصیت های تاریخی ارائه کرد.