تربیت کودکان و نوجوانان، فرایندی پیچیده و چند وجهی است که در آن خانواده و مدرسه به عنوان دو نهاد اصلی نقش بسزایی ایفا می کنند. موفقیت تحصیلی دانش آموزان، تنها به عوامل درون کلاسی محدود نمی شود، بلکه همکاری و
هم افزایی بین خانواده و مدرسه نیز در این امر بسیار موثر است. پژوهش ها نشان می دهند که تعامل مثبت و مشارکت فعال
والدین در فرآیند آموزش، به طور قابل توجهی بر انگیزه، عملکرد و موفقیت تحصیلی فرزندان شان تاثیرگذار است. با وجود اهمیت نقش
والدین در
آموزش فرزندان، در بسیاری از موارد، شاهد عدم هماهنگی و همکاری کافی بین خانواده و مدرسه هستیم. تفاوت در انتظارات، سبک های تربیتی و روش های آموزشی، می تواند به ایجاد شکاف بین این دو نهاد منجر شود.همچنین، مشغله های کاری
والدین و کمبود زمان، مانع از مشارکت فعال آنها در فعالیت های مدرسه می شود. این مسئله، نه تنها بر کیفیت
آموزش تاثیرگذار است، بلکه می تواند به ایجاد تنش و فاصله بین دانش آموز،
والدین و معلم منجر شود.
هم افزایی والدین و معلمان، مزایای متعددی را برای دانش آموزان، خانواده و مدرسه به همراه دارد. از جمله این مزایا می توان به افزایش انگیزه یادگیری در دانش آموزان، بهبود عملکرد تحصیلی، تقویت روابط اجتماعی و عاطفی دانش آموزان، ایجاد محیطی حمایتی و همکاری در مدرسه، و افزایش رضایت مندی
والدین اشاره کرد. این مقاله به بررسی اهمیت
هم افزایی والدین و
معلمان در ارتقای موفقیت تحصیلی
دانش آموزان می پردازد. با توجه به نقش کلیدی خانواده و مدرسه در تربیت و
آموزش کودکان، همکاری موثر بین این دو نهاد، می تواند به ایجاد محیطی یادگیری محور و حمایتی برای
دانش آموزان منجر شود. در این مقاله، به چالش های موجود در این زمینه پرداخته شده و راهکارهایی برای تقویت همکاری بین
والدین و
معلمان ارائه خواهد شد .