بررسی تطبیقی جبران خسارت ناشی از نقض قراردادهای انتقال فناوری در نظام های حقوقی ایران، کانادا و فرانسه
Publish Year: 782
Type: Journal paper
Language: English
View: 89
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_CSJLP-6-3_011
Index date: 27 November 2024
بررسی تطبیقی جبران خسارت ناشی از نقض قراردادهای انتقال فناوری در نظام های حقوقی ایران، کانادا و فرانسه abstract
قراردادهای انتقال فناوری از جمله قراردادهای معمول در حوزه حقوق مالکیت صنعتی به شمار می روند. بر مبنای این قراردادها، فناوری های خاصی که عموما ارزش راهبردی دارند، از سوی دارنده در ازای مبلغی معین و برای دوره ای مشخص در اختیار انتقال گیرنده قرار می گیرد. با این حال، ممکن است این قراردادها نیز همانند هر قرارداد دیگر، دچار نقض شوند و در هر نظام حقوقی ممکن است رویکردهای متفاوتی در زمینه جبران خسارات وارده در این زمینه، اتخاذ شده باشد که در تحقیق حاضر این رویکردها در نظام های حقوقی ایران، کانادا، فرانسه و فقه مورد بررسی قرار می گیرند. در نظام حقوقی کانادا، چندین سند از جمله قانون ابتکارات کارمندان عمومی، اصول راهنمای ناظر بر مدیریت مسایل مالکیت فکری و... در حوزه قراردادهای انتقال فناوری به تصویب رسیده و در نظام حقوقی فرانسه، قانون شماره 75-1334، ماده 442-1 قانون تجارت و... در این حوزه حاکمیت دارد در حالی که در نظام حقوقی ایران، قوانینی مانند قانون تجارت الکترونیکی و قانون تشویق و حمایت از سرمایه گذاری خارجی در این زمینه وجود دارند. علاوه بر این، فقه اسلامی نسبت به انتقال اموال غیرمادی سختگیری های خاصی را داشته است. سوال اصلی که در این تحقیق مدنظر بوده این است که جبران خسارت ناشی از نقض قراردادهای انتقال فناوری در هر یک از نظام های حقوقی ایران، کانادا، فرانسه و فقه به چه نحوی است؟ نتیجه تحقیق حاضر که به روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است، نشان می دهد مبانی و روش های جبران خسارت ناشی از نقض قراردادهای انتقال فناوری در نظام های حقوقی ایران، کانادا، فرانسه و فقه با یکدیگر تفاوت های اساسی دارد ضمن اینکه کشورهای فرانسه و کانادا به عنوان کشورهای انتقال دهنده، همیشه خواهان جبران خسارت کامل در این خصوص هستند. قراردادهای انتقال فناوری از جمله قراردادهای معمول در حوزه حقوق مالکیت صنعتی به شمار می روند. بر مبنای این قراردادها، فناوری های خاصی که عموما ارزش راهبردی دارند، از سوی دارنده در ازای مبلغی معین و برای دوره ای مشخص در اختیار انتقال گیرنده قرار می گیرد. با این حال، ممکن است این قراردادها نیز همانند هر قرارداد دیگر، دچار نقض شوند و در هر نظام حقوقی ممکن است رویکردهای متفاوتی در زمینه جبران خسارات وارده در این زمینه، اتخاذ شده باشد که در تحقیق حاضر این رویکردها در نظام های حقوقی ایران، کانادا، فرانسه و فقه مورد بررسی قرار می گیرند. در نظام حقوقی کانادا، چندین سند از جمله قانون ابتکارات کارمندان عمومی، اصول راهنمای ناظر بر مدیریت مسایل مالکیت فکری و... در حوزه قراردادهای انتقال فناوری به تصویب رسیده و در نظام حقوقی فرانسه، قانون شماره 75-1334، ماده 442-1 قانون تجارت و... در این حوزه حاکمیت دارد در حالی که در نظام حقوقی ایران، قوانینی مانند قانون تجارت الکترونیکی و قانون تشویق و حمایت از سرمایه گذاری خارجی در این زمینه وجود دارند. علاوه بر این، فقه اسلامی نسبت به انتقال اموال غیرمادی سختگیری های خاصی را داشته است. سوال اصلی که در این تحقیق مدنظر بوده این است که جبران خسارت ناشی از نقض قراردادهای انتقال فناوری در هر یک از نظام های حقوقی ایران، کانادا، فرانسه و فقه به چه نحوی است؟ نتیجه تحقیق حاضر که به روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است، نشان می دهد مبانی و روش های جبران خسارت ناشی از نقض قراردادهای انتقال فناوری در نظام های حقوقی ایران، کانادا، فرانسه و فقه با یکدیگر تفاوت های اساسی دارد ضمن اینکه کشورهای فرانسه و کانادا به عنوان کشورهای انتقال دهنده، همیشه خواهان جبران خسارت کامل در این خصوص هستند.
بررسی تطبیقی جبران خسارت ناشی از نقض قراردادهای انتقال فناوری در نظام های حقوقی ایران، کانادا و فرانسه Keywords:
