تبیین همبستگی و ارتباط روش تدریس های مختلف و خلاقیت دانش آموزان در مقطع ابتدایی

معلم و آموزشگاه به عنوان یکی از عوامل مهم در تحول و پرورش خلاقیت دانش آموزان هستند. با توجه به اهمیت روش تدریس در تحول خلاقیت دانش آموزان هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تدریس به روش ساختن گرایی بر میزان خلاقیت دانش آموزان مقطع ابتدایی است.روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری شامل دانش آموزان که با روش خوشه ای چند مرحله ای ۴۸ نفر انتخاب شده و به تصادف در دو گروه کنترل و آزمایش جایدهی شدند. از هر دو گروه فرم الف تست خلاقیت تورنس (۱۹۸۸) در مراحل پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد و سپس شیوه تدریس ساختن گرایی در گروه آزمایش و روش سنتی معلم محور در گروه گواه برای تمامی دروس به کار گرفته شد. داده های به دست آمده با روش تحلیل کوواریانس یک متغیری، تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج حاصل نشان داد که استفاده از تدریس ساختن گرایی باعث افزایش میزان خلاقیت دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به گروه تدریس سنتی معلم محور شده است (۰/۰۰۱>p). با توجه به نتایج پژوهش حاضر شیوه تدریس ساختن گرایی با فعال ساختن دانش آموزان در فرایند آموزش، می تواند به عنوان یکی از روش های اصلی جهت افزایش خلاقیت به کار رود.

تبیین همبستگی و ارتباط روش تدریس های مختلف و خلاقیت دانش آموزان در مقطع ابتدایی Keywords:

ساختن گرایی , خلاقیت , روش تدریس , دانش آموزان