مقایسه اثر یک دوره تمرین مقاومتی به همراه مصرف مکمل زعفران بر تصویر بدنی، اختلال خوردن و شاخص توده بدن زنان دارای اضافه وزن

مقدمه: هدف از اجرای پژوهش حاضر مقایسه اثر یک دوره تمرین مقاومتی با و بدون مصرف مکمل زعفران بر تصویر بدنی، اختلال خوردن و شاخص توده بدن زنان دارای اضافه وزن بود. روش: جامعه ی آماری این پژوهش زنان دارای اضافه وزن مراجعه کننده به باشگاه ساوا در ملک شهر اصفهان در سال ۱۴۰۲ بودند. تعداد ۴۵ نفر از افرادی که شرایط ورود به پژوهش را دارا بودند به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه های ۱۵ نفری قرار گرفتند. گروه مصرف کننده عصاره زعفران، یک کپسول ۸۰ میلی گرمی عصاره زعفران را بعد از جلسه تمرین مصرف می کردند. این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه تجربی بود که به صورت میدانی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. جهت اندازه گیری اختلال خوردن از پرسشنامه ی اختلالات خوردن ۲۶-EAT و جهت اندازه گیری تصویر بدنی از پرسشنامه نگرش فرد در مورد تصور بدنی استفاده شد. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات از تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری کمتر از پنج صدم استفاده شد. نتایج: یافته های پژوهش نشان داد بین دو گروه تجربی در تصویر بدنی تفاوت آماری معنادار حاصل نشد (۰۰/۱=p). ولی در امتیاز شاخص توده بدنی (۰۳/۰=p) و اختلال خوردن (۰۲/۰=p) بین دو گروه تجربی تفاوت آماری معنادار به نفع گروه تمرین مقاومتی به همراه مصرف عصاره زعفران مشاهده شد. نتیجه گیری: استفاده از عصاره زعفران در اجرای برنامه های تمرین مقاومتی می تواند در بهبود اختلال خوردن و شاخص توده بدن جامعه مورد هدف موثر باشد.

مقایسه اثر یک دوره تمرین مقاومتی به همراه مصرف مکمل زعفران بر تصویر بدنی، اختلال خوردن و شاخص توده بدن زنان دارای اضافه وزن Keywords:

اختلال خوردن , اضافه وزن , شاخص توده بدن , تصویر بدنی , تمرین مقاومتی