اثر بیوچار ضایعات انگور، بیوچار پوسته قهوه ای گردو و بیوچار کود مرغی بر غلظت فرم محلول برخی عناصر پرمصرف و کم مصرف در یک خاک آهکی

این پژوهش به منظور بررسی رهاسازی فسفر، پتاسیم ، آهن و مس در حضور بیوچارهای مختلف انجام گرفت. از بیوچارها در ۱۰ درصد وزنی استفاده شد. تیمارهای آزمایش شامل خاک شاهد CS،خاک + بیوچار ضایعات انگور GSB، خاک + بیوچار پوسته قهوه ای گردو NSB و خاک + بیوچار کود مرغی PMB بود. نمونه ها به مدت دو ماه در رطوبت و دمای مشخص نگه داری و در زمان های ۵،۱۰،۳۰ و ۶۰ روز از آن ها نمونه برداری و خشک شد . سپس غلظت فرم محلول پتاسیم، فسفر، آهن و مس اندازه گیری و درصد رهاسازی این عناصر محاسبه گردید. نتایج نشان داد که با افزایش بیوچار در خاک وضعیت عناصر ضروری بهبود یافت. به طوری که افزودن بیوچار NSB,GSB و PMB به ترتیب موجب افزایش ۵۶۰،۱۰۳ و ۴۳۳ درصدی پتاسیم ۲۹۰۰، ۱۵۱ و ۵۰۷ درصدی فسفر، ۲۸۷،۱۴۵ و ۲۰۰ درصدی آهن و ۲۶۶ ، ۱۳۱ و ۱۸۹ درصدی مس محلول در مقایسه با شاهد گردیدند. بالاترین درصد رها شده پتاسیم در تیمار PBM و بالاترین درصد رها شده فسفر ، آهن و مس در تیمار GSB مشاهده شد. با توجه به میزان عناصر رها شده از بیوچارها در خاک در طی انکوباسیون می توان نتیجه گرفت که تیمار GSB می تواند ارزش زراعی بلندمدت در خاک داشته باشد. ازاین رو استفاده از این اصلاح کننده جهت بهبود کیفیت خاک توصیه می گردد.

اثر بیوچار ضایعات انگور، بیوچار پوسته قهوه ای گردو و بیوچار کود مرغی بر غلظت فرم محلول برخی عناصر پرمصرف و کم مصرف در یک خاک آهکی Keywords:

رهاسازی , آهن , مس