اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر خودکنترلی زوجین دارای تعارض زناشویی شهر تهران
Publish place: Psychology and behavioral science of Iran، Vol: 8، Issue: 36
Publish Year: 1402
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 58
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_PSYJ-8-36_008
Index date: 30 November 2024
اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر خودکنترلی زوجین دارای تعارض زناشویی شهر تهران abstract
هدف اصلی پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر خودکنترلی زوجین دارای تعارض زناشویی شهر تهران بود. جامعه آماری پژوهش حاضر جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین دارای تعارض زناشویی شهر تهران در سال ۱۴۰۲ می باشد با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ زوج دارای تعارض زناشویی به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش از روش شبه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه آزمایش و گواه استفاده شده است. در این طرح، آزمودنی ها بصورت تصادفی انتخاب و در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. قبل از اجرای متغیر مستقل (گروه درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب) آزمودنی های انتخاب شده در هر دو گروه آزمایش و کنترل گماده شدند. سپس آزمودنی ها با پرسشنامه خودکنترلی تانجی و پرسشنامه تعارض زناشویی قبل از آموزش جلسات درمانی مورد اندازه گیری قرار گرفتند. و در پایان آموزش (۸ هفته) پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد (گروه کنترل هیچ آموزشی داده نشد، و پس از ۸ هفته پس آزمون گرفته شد). و به منظور آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون تحلیل کواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شده است. و در آخر نیز بر اساس نتایج بدست آمده با استفاده از آزمون ها به این نتیجه رسیده شد که گروه درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب باعث افزایش میزان خودکنترلی در زوجین شد و همچنین در متغییر خودکنترلی گروه آزمایش در پس آزمون نمرات بیشتری کسب کرده بودند که بدین معناست که این گروه از خودکنترلی بیشتری برخوردار شدند.
اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر خودکنترلی زوجین دارای تعارض زناشویی شهر تهران Keywords:
اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر خودکنترلی زوجین دارای تعارض زناشویی شهر تهران authors
تینا درخشان
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
مریم کاویان پور
دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی عمومی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، خوزستان، ایران.
ثریا کثیری
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
