بررسی میزان تخم گشایی و ریخت سنجی ناپلیوس های آرتمیا (Artemia franciscana) در آب های نامتعارف منطقه سیستان، جنوب شرقی ایران

در این مطالعه میزان تخم­ گشایی و ریخت­ سنجی ناپلیوس­ های آرتمیا (Artemia franciscana) در آب­ های ژرف منطقه سیستان در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. به این منظور، سیست­ ها در چهار تیمار (با سه تکرار) شامل ۱- آب مقطر + نمک دریا (شاهد؛ شوری ppt ۳۷/۳۵، T۱)، ۲- پساب آب شیرین­کن (شوری ppt ۸۸/۴۲، T۲)، ۳- آب چاه ژرف (شوری ppt ۳۵/۱۷، T۳) و ۴- آب چاه کشاورزی (شوری ppt ۴۶/۲۸، T۴) کشت شدند. تیمارها در طی دوره آزمایش (۲۴ و ۴۸ ساعت) در شرایط استاندارد شامل دمای ۲۷ درجه سانتی­گراد، نور ۳۷ میکرومول بر متر مربع بر ثانیه و ۱۲ ساعت روشنایی/۱۲ ساعت تاریکی نگهداری شدند. نتایج نشان داد که بین تیمارها از نظر میزان تخم­ گشایی (بین همه تیمارها، (p<۰/۰۵ و درازای آرتمیا (بین برخی تیمارها، p<۰/۰۵) تفاوت معنی­ دار وجود داشت. بیشترین میزان تخم­ گشایی بعد از ۴۸ ساعت برای تیمار ۱ (%۷۱/۳۲ ± ۵/۴۱) و سپس به ترتیب برای تیمار ۳ (%۶۷/۱۹ ± ۴/۲۸)، تیمار ۴ (%۵۱/۱۹ ± ۲/۳۳) و تیمار ۲ (%۴۷/۸۱ ± ۲/۷۸) ثبت شد. طول آرتمیا در تیمار ۳ (۰/۶۴ ± ۰/۰۶ mm) بیش از تیمارهای ۱ (۰/۶۲ ± ۰/۰۵ mm)، ۴ (۰/۵۹ ± ۰/۰۴ mm) و ۲ (۰/۵۶ ± ۰/۰۵ mm) بود. در بین جمعیت هر یک از تیمارها شکل رایج آرتمیا در تیمارهای ۳ و ۴ بعد از گذشت ۴۸ ساعت از زمان انکوباسیون Instar ۲ بود، در حالی که در دو تیمار دیگر Instar ۱ غالب بود. خصوصیات ریختی آرتمیا بین تمام تیمارها مشابه و طبیعی بود. بر این اساس تخم­ گشایی و نگهداری لارو A. franciscana تا مدت ۴۸ ساعت پس از انکوباسیون به ویژه در پساب آب شیرین کن از کارایی خوبی برخوردار بود. داده ­های ارائه شده در این مطالعه برای اولین بار اطلاعات مفیدی در باره تخم ­گشایی سیست آرتمیا و نگهداری نوزاد در منابع آب نامتعارف در منطقه سیستان فراهم می­ کند.

بررسی میزان تخم گشایی و ریخت سنجی ناپلیوس های آرتمیا (Artemia franciscana) در آب های نامتعارف منطقه سیستان، جنوب شرقی ایران Keywords:

سیست آرتمیا , غذای زنده , پساب , تخم گشایی