ارزیابی مکانی روند دمای سطح زمین در اقلیم های خراسان رضوی با سنجنده آکوا (از ۲۰۰۳ الی ۲۰۲۳)
Publish place: Journal of Civil Engineering، Vol: 37، Issue: 3
Publish Year: 1403
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 48
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_CIVIL-37-3_001
Index date: 1 December 2024
ارزیابی مکانی روند دمای سطح زمین در اقلیم های خراسان رضوی با سنجنده آکوا (از ۲۰۰۳ الی ۲۰۲۳) abstract
صنعتی شدن و افزایش مصرف سوخت های فسیلی گرمایش زمین را در پی داشته و موجب تغییر در طبیعت، اقلیم و زیست انسان شده است. مطالعه و پایش بلندمدت پارامترهای مرتبط با گرمایش زمین به خصوص دمای سطح زمین با استفاده از تکنولوژی هایی مانند سنجش ازدور می تواند به درک درست و بهتر این پدیده کمک کند. انرژی خورشید در طول روز به سطح زمین رسیده و دمای آن را افزایش می دهد، اما در طول شب رفته رفته از آن خارج شده و دمای آن کاهش مییابد. در این تحقیق، به کمک سنجنده آکوا از ماموریت مودیس، تصاویر مربوط به شاخص LST در یک دوره ۲۰ساله از سال ۲۰۰۳ الی ۲۰۲۳ از استان خراسان رضوی واقع در شمال شرق ایران جمع آوری و به صورت هفتگی میانگین گیری گردیدند. سپس به کمک رگرسیون خطی روند دمای سطح در منطقه در تمامی اقلیم ها محاسبه شد. نتایج نشان می دهد که به طورکلی شاخص LST در روز و شب افزایشی بوده؛ ولی در روز هنگام دمای سطح زمین افزایش بیش تری نسبت به مقدار آن در طول شب داشته است. دو اقلیم خشک و نیمه خشک در استان غالب هستند و میانگین افزایش دمای سطح برای آن ها در روز هنگام به ترتیب ۸۰/۰ و ۰۷/۱ سانتی گراد بر دهه و شب هنگام ۵۵/۰ و ۵۹/ سانتی گراد بر دهه بود. علاوه بر این، مشاهده شد ارتباط محسوسی بین اقلیم ها و روند دمای سطح وجود ندارد و روند LST روز هنگام در مناطقی که دارای کاربری کشاورزی هستند کاهشی بوده اما روند LST شب هنگام ارتباطی به کاربری کشاورزی یا پوشش گیاهی نداشته است.
ارزیابی مکانی روند دمای سطح زمین در اقلیم های خراسان رضوی با سنجنده آکوا (از ۲۰۰۳ الی ۲۰۲۳) Keywords:
ارزیابی مکانی روند دمای سطح زمین در اقلیم های خراسان رضوی با سنجنده آکوا (از ۲۰۰۳ الی ۲۰۲۳) authors
مجتبی گلدانی
گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
حسین اعتمادفرد
گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
علی رضایی
گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
