تعقیب متجاوز و استمرار جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه جمهوری اسلامی ایران در پرتو حق دفاع مشروع: بررسی دیدگاه ایرانی

جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه جمهوری اسلامی ایران یکی از طولانی ترین، مرگبار ترین و گران ترین مخاصمات مسلحانه در قرن بیستم محسوب می گردد. رژیم بعثی عراق در سال ۱۳۵۹ و اندک زمانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ایران را مورد تجاوز نظامی قرار داد. در روزهای اولیه جنگ بخش های زیادی از خاک ایران را به اشغال درآمد و این جنگ ۸ سال به طول انجامید. در سال ۱۳۶۱ ایران توانست ضمن آزادسازی خرمشهر، بخش هایی از خاک عراق را نیز تصرف کند. تعقیب متجاوز و استمرار جنگ پس از فتح خرمشهر و تصرف فاو از سوی ایران، سبب طرح ابهامی گشته که تاکنون در اثر پژوهشی حقوقی فارغ از مباحث سیاسی و نظامی، مورد تتبع قرار نگرفته است. اثر حاضر به دنبال پاسخگویی به این سوال است که علت استمرار جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه جمهوری اسلامی ایران پس از فتح خرمشهر چه بود و اینکه از نظر حقوقی ایران می توانست با توسل به دفاع مشروع به خاک کشور متجاوز وارد و بخش هایی از آن را تصرف نماید. برای رسیدن به این هدف از روش کتابخانه ای بر پایه منابع اسنادی با رویکرد توصیفی و تحلیلی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان دهنده این است که طبق مقتضیات نظریه دفاع مشروع و با حصول شرایطی بر اساس عرف و رویه بین الملل، اقدام ایران مشروع بوده است.

تعقیب متجاوز و استمرار جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه جمهوری اسلامی ایران در پرتو حق دفاع مشروع: بررسی دیدگاه ایرانی Keywords:

جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه جمهوری اسلامی ایران , توسل به زور , حق دفاع مشروع , تناسب , ضرورت