این تحقیق به صورت مروری می باشد و مطالعات انجام شده نشان می دهند که پدر و مادر اولین کسانی هستند که زیر بنای شخصیت سالم کودک را می سازند و پایه گذار ارزشها و معیارهای فکری او می باشند. برخورد کودک با الگوهای خانوادگی در تکوین شخصیت او چنان تاثیر دارد که به زحمت می توان بخشی از آن را از صفحه ذهن و روان کودک پاک کرد. تاثیر عوامل خانوادگی، از جمله سبک زندگی، عقاید و افکار، مذهب و اخلاق، عاطفه و خلق و خو، درکودک به میزانی است که باعث شده برخی از روانشناسان بگویند طفل آیینه تمام نمای والدین خود است. همچنین برای او جهان بینی خاص و دنیای خاصی فراهم می آورد. نتایج نشان داد انسان، موجودی است کمالگرا و هدفمند که از سرگشتگی، گریزان است. روزمرگی و پوچی او را ارضا نمی کند. از این رو اگر زندگی، معنا و هدفی نداشته باشد ، زنده ماندن، ارزشی نخواهد داشت؛ هر چند تمامی امکانات زندگی هم فراهم باشد. علت نارضایتی و سردشدن زندگی ، ناکامی در کسب رفاه نیست. زندگی ساده و حتی سخت را می توان دوست داشت، به شرط آن که معنای زندگی را درک کرده باشیم. معنای زندگی را در بهترین وجه خود می توان در قالب
خانواده ترسیم کرد. بخش عمده ای از هویت در دوران کودکی و نوجوانی در
خانواده شکل می گیرد. افراد برای آنکه در دوران نوجوانی هویت مستقلی کسب کنند، باید دوران کودکی خوبی را در کنار
خانواده پشت سر گذاشته باشند تا ورود او به نوجوانی با آسیب کمتری همراه باشد. زمانی یک نوجوان احساس صلاحیت، عزت نفس، اعتماد به نفس و شایستگی خواهد کرد که در کودکی چنین احساسی را از
خانواده دریافت کرده باشد. اگر این اتفاق نیفتد، ورود به دوران نوجوانی با آسیب همراه خواهد بود. در زیر به تاثیر
خانواده در شکل گیری هویت نوجوانان از جنبه های مختلف اشاره شده است: