استراتژی های مدیریت خلاقیت در تصویرسازی: تحلیل موردی آثار مثقالی و ادلمن در نظریه تخیل کالریج

تخیل نه تنها یک نیروی ذهنی، بلکه به مثابه واسطه ای است که به انسان اجازه می دهد تا از سطح ظاهری و مادی امور عبور کرده و به لایه های عمیق تر و معنوی واقعیت دست یابد. این مقاله به بررسی مدیریت خلاقیت در هنر تصویرسازی با تمرکز بر آثار فرشید مثقالی و هاینز ادلمن می پردازد و آنها را در چارچوب نظریه تخیل ساموئل تیلور کالریج تحلیل می کند. نظریه کالریج، که بر اهمیت تخیل خلاق در فرآیند هنری تاکید دارد، به عنوان چارچوبی برای درک و مدیریت منابع خلاقیت در تصویرسازی معاصر به کار گرفته می شود. پژوهش حاضر با مطالعه موردی آثار مثقالی، هنرمند ایرانی شناخته شده برای سبک منحصر به فردش در تلفیق عناصر سنتی و مدرن، و ادلمن، تصویرساز سوئیسی مشهور به خلق تصاویر مفهومی و چندلایه، انجام شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که هر دو هنرمند از روش های منحصر به فردی برای پرورش و مدیریت خلاقیت خود بهره می برند که با مفاهیم کلیدی نظریه کالریج، از جمله "تخیل اولیه" و "تخیل ثانویه"، همخوانی دارد. مثقالی با بهره گیری از میراث فرهنگی ایران و ادلمن با استفاده از نمادگرایی پیچیده، هر دو نمونه های بارزی از کاربرد "تخیل ثانویه" در خلق آثار نوآورانه هستند. این مقاله همچنین راهکارهایی برای مدیریت موثر منابع خلاقیت در حوزه تصویرسازی ارائه می دهد که می تواند برای هنرمندان، مدیران هنری و پژوهشگران این حوزه مفید باشد. نتایج این پژوهش می تواند به درک بهتر فرآیندهای خلاقانه در هنر تصویرسازی کمک کرده و زمینه را برای مطالعات بیشتر در زمینه مدیریت خلاقیت در هنرهای تجسمی فراهم آورد.

استراتژی های مدیریت خلاقیت در تصویرسازی: تحلیل موردی آثار مثقالی و ادلمن در نظریه تخیل کالریج Keywords:

هنر تصویرسازی , تخیل , کالریج , فرشید مثقالی , هاینز ادلمن