رفتار پرخاشگرانه یکی از شایع ترین اختلالات رفتاری انسان است. بر اساس مطالعات انجام شده درصد زیادی از مشکلات رفتاری کودکان با عناوین مختلف مربوط به پرخاشگری است. وجود نظریات مختلف در این مورد حکایت از پیچیدگی موضوع دارد، پرخاشگری یکی از رفتارهای چالش برانگیز در محیط های آموزشی است که می تواند تاثیرات منفی زیادی بر روی فرآیند یادگیری و روابط اجتماعی دانش آموزان داشته باشد. این رفتار نه تنها بر خود فرد تاثیر می گذارد، بلکه می تواند جو کلاس را تحت تاثیر قرار داده و سایر دانش آموزان را نیز دچار مشکل کند. در این راستا، شناسایی علل و عوامل موثر بر بروز پرخاشگری و یافتن راهکارهای مناسب برای مدیریت و کاهش آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پرخاشگری در کودکان پدیده ی شایعی است که به صورت های مختلف جسمی، عاطفی و تنش قابل توجه در آنها دیده می شود. اگرچه این مسئله بخشی طبیعی در روند رشدکودک است.پرخاشگری رفتاری است که هدف آن آسیب رساندن به خود یا دیگران است ولی انچه اهمیت دارد درآن انگیزه و نیت است که شخص از خود رفتاری بروز میدهد.در آدمی پرخاشگری نتیجه تعامل پیچیده ای بین تمایلات ذاتی و پاسخهای آموخته شده است و به دونوع می باشد، پرخاشگری فردی و پرخاشگری جمعی یا گروهی که در نوع اول کودک نسبت به افراد بالغ یا همسن خود، پرخاشگری نشان میدهد ولی این حملات به صورت فردی انجام می شود.