بررسی رابطه هوش هیجانی واثربخشی سازهانی کارکناى مناطق آموزش وپرورش سیستان وبلوچستان

امروزه در محیط کاری توانایی انجام کارها به وضوع یک ضرورت و پیش شرط است که بعضی از افر اد به خوبی از عهده آن برآمده و بر خی دیگر قادر به انجام آن نیستند. اگرکارکنان احساس کنند تحت فشار استرس کاری و فرهنگ ساسالم قرار دارند، سازمان دچار مشکلات قانونی، روانی و مالی می گردد. هوش هیجانی با تأکید بر ویژگی هایی از قبیل خودآگاهی، خودمدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت روابط از اهمیت ویز ه ای برخور دار می باشد و ابزاری مناسب در دست مدیران برای هدایت افر اد درون سازمان و تأمین رضایت آنان است. در واقع هیجان در حکم تقویت های رفتاری است. در سنجش اثربخشی سازمان و به طور کلی ارزیابی عملکرد سازمان لازم است که علاوه بر استفاده از معیارهای مر بوطه، به درجه کارآیی سازمان نیز توجه شود. تیمهای دارای هوش هیجانی انواع مشارکت، تعهد، همکاری و خلاقیت را از خودشان نشان میدهند که بر اثر بخشی سازمانی مؤثر است. در این پژوهش تحت عنوان بررسی رابطه هوش هیجانی سازمانی و اثر بخشی سازمانی در مناطق آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان جامعه آماری به تعداد 1915 نفر و نمونه ای به تعداد 322 نفر از ماطق مختلف آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان انتخاب گر دید و اطلاعات لازم جهت بررسی هوش هیجانی سازمانی و اثر بخشی سازمانی از طریزق پرسشنامه جمع آوری گردید. پس از تجزیه وتحلیل اطلاعات جمع آوری شده از آزمودنی ها از طریق نرم افزار spss و همچنین با استفاده از آزمون های آماری کندال و اسپیرمن نتیجه گیری شد که بین هوش هیجانی با اثر بخشی سازمانی رابطه وجود دارد.

Keywords:

هوش هیجانی , اثر بخشی سازمانی , کارکنان آموزش و پرورش