نقش سیاست های مدیریت آموزشی در بهبود کیفیت تدریس در مدارس مناطق محروم

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سیاست های مدیریت آموزشی در بهبود کیفیت تدریس در مدارس مناطق محروم بود. مطالعه حاضر با روش توصیفی همبستگی اجرا شد. کلیه دانش آموزان مناطق محروم کشور، جامعه ی آماری این مطالعه را تشکیل می دهند. نمونه آماری شامل ۱۲۰ دانش آموزان بودند که با روش نمونه گیری جدول مورگان انتخاب شدند. برای انجام این تحقیق، داده ها از طریق پرسش نامه های توزیع شده بین معلمان، مدیران، و دانش آموزان در مدارس مناطق محروم جمع آوری شد. داده ها با استفاده از تحلیل های آماری شامل آزمون t استیودنت و همبستگی پیرسون بررسی شدند. در این پژوهش بنا به ماهیت آن از رویکرد کمی و کیفی استفاده شد استفاده از روش های کیفی مانند مصاحبه عمیق، گروه های کانونی، مشاهده مشارکتی و تحلیل اسناد و متون و داده های که با استفاده از پرسشنامه معتبر و استاندارد بدست آمدند با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۲ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که سیاست های موثر مدیریت آموزشی تاثیر مثبت و معناداری بر کیفیت تدریس دارند. به خصوص، تامین منابع مالی و انسانی و توسعه حرفه ای معلمان به عنوان عوامل کلیدی در افزایش کیفیت تدریس شناخته شدند. در طی فرآیند تحلیل، مشخص گردید که سرمایه گذاری در آموزش و پرورش و همچنین بهبود مهارت های معلمان از طریق برنامه های آموزشی مداوم، به طور مستقیم بر انگیزه و روش های تدریس آن ها تاثیر می گذارد. همچنین، نتایج نشان داد که به کارگیری شیوه های نوین و همکاری با جوامع محلی به ارتقاء بیشتر کیفیت یادگیری کمک می کند.

Keywords:

مدیریت , رهبری , ارزشیابی از توانمندی ها.