تحلیل کمبود آب سبز سیب زمینی در شرایط تغییر اقلیم

گرمایش جهانی از واقعیت های عصر امروز است که عواقب ناخوشایند آن در بسیاری از کشورهای جهان مشهود بوده است. بخش کشاورزی، به عنوان بزرگ ترین مصرف کننده ی آب شیرین در جوامع پیشرفته و در حال توسعه، یکی از مهم ترین بخش های متاثر از این پدیده طبیعی است. در این پژوهش تاثیر تغییر اقلیم بر کمبود آب سبز سیب زمینی در پنج ایستگاه اردبیل، همدان نوژه، اصفهان، همدان فرودگاه و کاشان با استفاده از مدل گیاهی Aquacrop و براساس سناریوهای مختلف تغییر اقلیم مورد بررسی قرار گرفت. از مدل LARS-WG، برای تولید داده های هواشناسی بارش و دما در دوره آینده استفاده شد. صحت سنجی مدل بر مبنای شاخص های NRMSE( ۱۲/۴۶-۷۶/۳۶برای بارش، ۱۴/۵۸ -۱/۷۰ دمای حداقل، ۲/۳۱- ۱/۲۱دمای حداکثر) و کارایی مدل (مقادیر نزدیک به یک برای تمامی متغیرها) حاکی از توانایی بالای مدل در شبیه سازی مولفه های اقلیمی در تمام ایستگاه ها بود. بررسی داده های تولید شده در بازه ی زمانی ۲۰۱۱ تا ۲۱۰۰ نشان داد که اکثر مدل های گردش عمومی جو افزایش بارش و دماهای کاردینال را به همراه خواهند داشت. نتایج نشان می دهد که میانگین کمبود آب سبز در دوره ی پایه در ایستگاه های اردبیل، اصفهان، همدان-فرودگاه، همدان-نوژه و کاشان به ترتیب برابر با ۶۹۸/۷۸ ،۱۶۰۶/۶۶، ۱۰۳۷/۲، ۱۳۴۸/۰۲ و ۱۱۳۰/۷۲ بود، که این مقدار در آینده غالبا افزایش خواهد یافت.

تحلیل کمبود آب سبز سیب زمینی در شرایط تغییر اقلیم Keywords:

آب سبز , امنیت غذایی , گرمایش جهانی , مدل Aquacrop