اهمیت و جایگاه علم حدیث نزد فریقین (اهل سنت و شیعه)

آنچه در این تحقیق مورد کنکاش و بررسی قرار می گیرد، دیدگاه بزرگانی از علمای اهل سنت و شیعه در زمینه اهمیت و جایگاه علم حدیث است؛ چون حدیث در اندیشه اسلامی جایگاه و قدر و منزلت بزرگی برای انتقال ارزش های دینی دارد؛ به این جهت که اگر حدیث را از هر یک از علوم اسلامی بگیریم دیگر چیزی برای آن علم باقی نخواهد ماند. اهل سنت علم حدیث را ریشه تمام علومی اسلامی و شریف ترین علوم دینی و آن را بعد از قرآن کریم، مهم ترین علوم دینی دانسته و فرا گرفتن علم حدیث را در کنار علم فقه لازم و واجب می دانند؛ چون که استنباط احکام را بدون علم حدیث، نا ممکن و آن دو را مکمل همدیگر دانسته به گونه ای که هیچ کدام از یکدیگر بی نیاز نیستند. شیعه هم برای علم حدیث ارزش و جایگاه ویژه ای قائل است؛ به گونه ای که آن را شارح و مفسر قرآن کریم و رکن و منبع دوم از چهار منبع ادله استنباط احکام و همچنین یک منبع ارشادی برای مجموعه دستورات اسلامی (عقاید، احکام، اخلاق) می داند. همچنین علمای شیعه در آثارشان، علم حدیث را معتبرترین علوم حقیقی و ارجمندترین علوم دینی می دانند به طوری که اهداف کتاب خداوند و احکام علمی و عملی آن به وسیله علم حدیث شناخته می شود. اهتمام علم حدیث نزد شیعه آنچنان است که سایر علوم اسلامی اعم از علم تفسیر، فقه و... به آن وابسته بوده و از آن گرفته می شود. و علم حدیث مورد نیاز مجتهد در استنباط احکام شرعی می باشد.

اهمیت و جایگاه علم حدیث نزد فریقین (اهل سنت و شیعه) Keywords:

اهل سنت , شیعه , اهمیت , جایگاه , علم حدیث