منع قطع عضو و لزوم احترام به اجساد از منظر حقوق بشردوستانه اسلامی و حقوق بین الملل بشر دوستانه

در روابط بین المللی، جنگ به عنوان یکی از گزینه های پیش روی دولت ها جهت تغییر موازنه در معادلات بین المللی مطرح می باشد؛ چرا که گاهی ابزارهای دیپلماتیک اثر بخشی خود را از دست می دهند و اینجاست که جنگ یک رهیافت نهایی می شود. جنگ از دیرباز گزاره ای تلخ و اجتناب ناپذیر بوده که همواره گریبانگیر بشر بوده است. برخلاف گذشته های دور، در حال حاضر، جنگ دیگر یک فرایند برهنه از قواعد و هنجارهای حقوقی منضبط نیست، بلکه فی الحال یک پروژه متحرک است که به سمت پذیرش هنجارهای مقبول بین المللی اعم از عرفی و قراردادی، جهت کاهش آلام بشری و انسانی سازی جنگ در حرکت است. جنگ با خشونت فزاینده و آستانه حداکثری، تقبیح حقوقی گشته و محکومیت کیفری را به دنبال دارد. انسانی کردن جنگ تحت تکفل حقوق بین الملل بشردوستانه قرار گرفته است. این رژیم حقوقی از شروع درگیری تا پایان آن، سیطره خود را بر عرصه نبرد حفظ می کند. منع قطع عضو و لزوم احترام به اجساد یکی از اصول بنیادین حقوق بین الملل بشردوستانه است. سوال اصلی نوشتار حاضر این است که ایا در حقوق اسلامی علیرغم تشتت فرق و مذاهب اسلامی،منع قطع عضو _آنچنانی که در حقوق بشردوستانه بین المللی ممنوع شده است _ مورد نهی و ممنوعیت میباشد؟ آیا احترام به اجساد بدون تمایز از حیث مذهب، نژاد، عقیده و ... مورد وفاق مذاهب اسلامی و مورد تایید حقوق بشردوستانه بین المللی است؟ یافته های این نوشتار نشان می دهد که حقوق اسلامی در این دو حوزه واجد گزاره هایی بسیار عمیق و دقیق باشد اگرچه ضرورت تنقیح وتبویب موضوعات مذکور غیرقابل اجتناب می باشد. حقوق اسلامی، نه تنها  قطع عضو را در خصوص انسان ممنوع می داند ،بلکه بنحو شایسته و بی نظیری، این اقدام را در خصوص حیوانات نیز منع می­کند. این مقاله با روش تطبیقی در صدد مقایسه حقوق بشردوستانه بین المللی با حقوق بشردوستانه اسلامی در دو حوزه مذکور می باشد.

منع قطع عضو و لزوم احترام به اجساد از منظر حقوق بشردوستانه اسلامی و حقوق بین الملل بشر دوستانه Keywords:

منع قطع عضو , احترام به اجساد , حقوق بشر دوستانه بین المللی , حقوق بشر دوستانه اسلامی , حقوق بشر