سیاست های برنامه ریزی کاربری اراضی،ابزاری برای کاهش تقاضای سفر درون شهری در جهت حمایت از توسعه پایدار

همراه با رشدو گسترش سریع شهرنشینی و توسعهشهرها ازمراکز به حومه های اطراف شهرقدیم و ازهم گسیختگی ساختارشهری شیوه استفاده ازاراضی با تغییرات چشمگیری مواجه شد بطوریکه تراکم کم و کاربریهای غیرمتمرکز شکل غالب استفاده ازاراضی درشهرها بود ازانجایی که چیدمان کاربریها و توزیع فعالیت ها درشهرازعوامل موثربرالگوهای حمل و نقل شهری بود ازانجایی که چیدمان کاربری ها و توزیع فعالیت ها درشهر ازعوامل موثربرالگوهای حمل و نقل شهری است تقاضای سفرهای درون شهری ابعاد گسترده تری به خود گرفت ازاین رو میزان تقاضای سفر متاثر ازشیوه استفاده ازاراضی و پراکنش کاربری هاست که کاهش بخشی ازتقاضای سفر ازطریق استراتژی های مدیریت کاربری اراضی قابل حصور است تقاضای بالای سفرهای درون شهری باعث هدررفتن منابع اقتصادی زیاد درنتیجه استهلاک خودرو و مصرف سوخت و زمان میشود و همچنین اسیب های روانی جسمی و زیست محیطی قابل توجهی را به دنبال دارد دراین مقاله بعدازپرداتن به عوامل موثر برتولید و تقاضای سفرهای درون شهری و معرفی سیاست های برنامهر یزی کاربری زمین میزان تاثیر گذاری این سیاست ها برتغییر رفتار و تقاضای سفرهای شهری بررسی شده و نهایتا استراتژیهایی که منجر به کاهش تقاضای سفر میشود و درپی آن دستیابی به اهداف پایداری را تسهیل می کند به تفصیل معرفی شده اند.