اصول تربیت فرزندان در قرآن و حدیث

مقوله تربیت دینی از دیر زمان مورد مناقشه مربیان جامعه و اساتید اخلاق بوده است، از اینکه تربیت دینی مجموعه دگرگونی هایی است که در ایدئولوژی و فکر آدمی به منظور ایجاد نوعی خاص از عمل و رفتار، که متکی بر ضوابط مذهب باشد، انجام می گیرد. در سایه این دگرگونی ها، اخلاق، عادات، آداب و رفتار و روابط فردی و اجتماعی شخص صورت مذهبی و دینی به خود می گیرد. از آنجایی که تربیت دینی و مذهبی انسان از دوران کودکی و حتی پیش از تولد آغاز می شود، توجه به تربیت دینی فرزندان از جنبه های فردی، خانوادگی و اجتماعی امری مهم و ضروری است، که قرآن مجید و پیامبر اسلام بدان بسیار تاکید می کند. پدر و مادر در این رابطه نقشی کلیدی و اساسی دارند که علاوه بر تربیت و رشد جسمی آنان، به تربیت روحی و فکر آنان نیز توجه ویژه ای مبذول دارند و از همان خردسالی برای تربیت روحی آنان برنامه ریزی نمایند که با اخلاق و مبادی دین مبین اسلام آگاهی یابند. وبرنامه های و فعالیتهای تربیتی از جمله فعالیتهای اساسی است که در حیات فردی و جمعی انسان، تاثیری انکارناپذیر دارد. این فعالیتها برای تحقق اهداف مورد نظر، تابع اصل یا اصولی است. مشخصکردن اصول تربیت از جمله اقدامات اساسی است که باید قبل از هر کاری انجام پذیرد. لذا در این مقاله مروری بر دلایل تاثیرگذاری والدین بر فرزندان کرده و اصول تربیت فرزندان را بررسی خواهیم داشت.

اصول تربیت فرزندان در قرآن و حدیث Keywords:

اصل , تربیت , ایدئولوژی , فرزندان , قرآن و حدیث