طرح بهینه اختلاط بتن سگمنت مورد استفاده در پوشش تونل های حفاری شده به روش مکانیزه با استفاده از نتایج آزمایشگاهی

در جوامع امروزی با گسترش صنعت ساخت و ساز و افزایش پروژه های عمرانی، اهمیت بتن های با مقاومت بالا بیش از پیش نمایان می گردد. کاربرد گسترده ی بتن های با مقاومت بالا به خصوص در تولید قطعات بتنی پیش ساخته با نام سگمنت به عنوان پوشش نهایی تونل های حفاری شده توسط دستگاه حفار مکانیزه (TBM) لزوم بررسی دقیق عوامل موثر بر رفتار سازه ای بتن را مشخص می کند. در طرح اختلاط بتن سگمنت، یکی از مهمترین عوامل، انتخاب سنگدانه ها می باشد که بخش بزرگی از مقاومت فشاری بتن را متحمل می شود. از این رو ارزیابی سنگدانه های مورد استفاده در طرح اختلاط بسیار حائز اهمیت است. ضمن اینکه دستیابی به طرح اختلاط نهایی نیازمند انجام آزمایشات متعدد با درصد مواد تشکیل دهنده متفاوت است. در این پژوهش سعی شده که نخست سنگدانه های دو معدن A و B به عنوان تامین کنندگان مصالح سنگی کارخانه تولید سگمنت پروژه قطعه دوم خط ۲ مترو اصفهان مورد بررسی قرار گیرند. ضمن آنکه با انجام آزمایشات و استفاده از طرح های مختلف و نیز به کارگیری از چهار نوع فوق روان کننده از چهار تولیدکننده متفاوت با نمادهای SR-۳۴۳،P۱۰-N ، TG-۷۰، Premia۲۲۴، بهترین طرح اختلاط به لحاظ قوام، حفظ اسلامپ، مصرف کمتر فوق روان کننده و نتایج مقاومتی، جهت ساخت سگمنت های مورد استفاده در تونل مکانیزه پروژه خط ۲ مترو اصفهان به منظور تولید انبوه در کارخانه حاصل شود. بر اساس نتایج به دست آمده، استفاده از ۲ فوق روان کننده ی SR-۳۴۳ و P۱۰-N توصیه می گردد. همچنین با توجه به بررسی های به عمل آمده از طرح اختلاط های آزمایش شده، ۴ مخلوط از ۳ طرح با مصالح معدن A و ۲ مخلوط از ۲ طرح با مصالح معدن B به عنوان طرح های اختلاط نهایی معرفی گردیدند.

Keywords:

طرح بهینه اختلاط , بتن سگمنتی , تونل مکانیزه , خط ۲ مترو اصفهان , نتایج آزمایشگاهی.