ارتباط خودپایشی قند خون با رفتار خودمدیریتی در کودکان مبتلا به دیابت نوع یک

زمینه و هدف: با توجه به شیوع دیابت نوع یک در کودکان و اهمیت ویژه این دوره، خودمدیریتی امر بسیار مهمی در مدیریت بیماری محسوب می شود. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط خودپایشی قند خون با رفتار خودمدیریتی در کودکان مبتلا به دیابت نوع یک طراحی شد. روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود که در سال ۱۴۰۰ روی ۹۲ نفر از کودکان ۹ تا ۱۲ سال مبتلا به دیابت نوع ۱ مراجعه کننده به مرکز آموزشی- درمانی بعثت در شهر همدان انجام شد. نمونه ها به روش تصادفی ساده انتخاب و پرسشنامه های دموگرافیک، خودپایشی و خودمدیریتی دیابت چراغی و همکاران (۱۳۹۳) را تکمیل نمودند. داده‫ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۰ و آزمون‫های آماری تی مستقل و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمرات ابعاد خودمدیریتی از جمله حیطه اندازگیری قند خون ۳/۵۰±۱۴/۶۳، رعایت انسولین درمانی  ۳۹/۴۹±۳۹/۸، رعایت رژیم غذایی ۱۰/۳۶±۴۱/۴۸ و انجام فعالیت فیزیکی ۴/۶۹±۱۹/۶۰ بدست آمد. بین رفتار خودمدیریتی کل و ابعاد آن با خودپایشی قندخون ارتباط مستقیم و معنی داری وجود داشت (۰/۰۰۱>p). نتیجه گیری: نتایج، ارتباط معناداری را بین خودپایشی قندخون با رفتارهای خودمدیریتی در کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ نشان داد. بنابراین توصیه می شود که خودپایشی قند خون توسط کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ با دقت و نظم بیشتری صورت گیرد تا کودک مبتلا به دیابت بتواند خودمدیریتی بهتری در رابطه با بیماری خود داشته باشد.

ارتباط خودپایشی قند خون با رفتار خودمدیریتی در کودکان مبتلا به دیابت نوع یک Keywords:

Type-۱ Diabetes , Self-management , Self-monitoring of Blood Sugar , دیابت نوع ۱ , خودمدیریتی , خودپایشی قند خون