ارتباط حمایت اجتماعی و خود مدیریتی با کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع

زمینه و هدف: صرع یک بیماری عصبی مزمن بوده و شامل گروهی از اختلالات است که با تشنج&zwnjهای مکرر مشخص می&zwnjشود و پیامدهای نوروبیولوژیک، روانی- اجتماعی و روان&zwnjشناختی بسیاری برای مبتلایان به همراه دارد. بیماران صرعی از حمایت اجتماعی کم یا ناکافی از سوی جامعه برخوردارند. آگاهی یک نیاز اساسی برای خودمدیریتی بیماران میباشد ولی بیماران مبتلا به صرع از سطح آگاهی متوسط و پایین نسبت به بیماری خود برخوردارند. بر همین اساس هدف از این پژوهش بررسی ارتباط حمایت اجتماعی و خودمدیریتی با کیفیت زندگی در بیماران صرعی میباشد. روش&zwnj کار: روش مطالعه از نوع توصیفی همبستگی بوده و نمونه پژوهش شامل ۶۰ نفر از بیماران مبتلا به صرع مراجعه&zwnjکننده به بخش نورولوژی بیمارستان علوی اردبیل در سال ۱۳۹۲ بود که با استفاده از روش نمونه&zwnjگیری هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه حمایت اجتماعی، مدیریتخود و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع بود. دادهها با SPSS-۲۰ و آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه &zwnjو تحلیل شدند (۰۵/۰>p). یافتهها: نتایج نشان داد که حمایت اجتماعی و مدیریت زندگی با کیفیت زندگی همبستگی مثبت معنیداری داشتند (۰۰۲/۰=p) و این بدین معناست که با افزایش حمایت اجتماعی و آموزش خودمدیریتی به این بیماران، میتوان کیفیت زندگی آنها را بالا برد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون هم نشان داد که ۵/ ۱۸درصد از واریانس کیفیت زندگی توسط حمایت دوستان تبیین میشد. نتیجهگیری: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش، ضرورت حمایت درست و به جا از سوی جامعه و خانواده احساس میشود و همچنین لازم است راهکارهای خود مراقبتی را به آنان آموزش داد تا به صورت یک فرد عادی بتوانند در جامعه زندگی کنند و کیفیت زندگیشان بالاتر برود.

ارتباط حمایت اجتماعی و خود مدیریتی با کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع Keywords:

Epilepsy , Quality of Life , Self-Management , Social Support. , حمایت اجتماعی , صرع , کیفیت زندگی , خود مدیریتی