شیوع برخورد با سرسوزن و برخی عوامل مرتبط با آن در دانشجویان پرستاری

زمینه و هدف: آسیب­های ناشی از سرسوزن یکی از مهمترین روشهای انتقال عوامل بیماری­زا به پرستاران و دانشجویان پرستاری است. چنین آسیب­هایی می­تواند ناراحتی­های روانی و هزینه­هایی را بر افراد آسیبدیده و سازمانهای مراقبت از سلامت تحمیل کند. جهت ارائه راهکارهای پیشگیرانه در این حوادث اولین قدم شناسایی میزان شیوع و عوامل مرتبط با این حوادث است. لذا  پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان شیوع این آسیب­ها برخی عوامل مرتبط با آن در میان دانشجویان پرستاری بیرجند در سال ۱۳۹۱ انجام پذیرفت. روش کار: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، ۲۱۴ نفر از دانشجویان پرستاری شرکت کردند. این شرکت­کنندگان از بین دانشجویان ترم­های ۴، ۶ و ۸ در دانشگاه­های آزاد اسلامی واحد بیرجند و دانشگاه علوم پزشکی بیرجند به روش سرشماری انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه­ سه قسمتی پژوهشگرساخته جمع­آوری شد. تجزیه و تحلیل از طریق  آزمون چند دامنهای دانکن و کروسکال والیس به وسیله نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) انجام شد. یافته ها: از ۲۱۴ نفر از دانشجویان پرستاری با میانگین سنی ۴/۸±۲۱، ۳/۵۶٪ ،۱۲۱ نفر دچار آسیب با سرسوزن شده بودند. از نظر زمان وقوع آسیب مربوط به اجسام تیز، شایع­ترین زمان بعد از تزریق و قبل از دور انداختن سرسوزن بود (۵/۴۹٪). همچنین، در مورد اقدامات پس از آسیب، مهمترین اقدامات انجام شده به ترتیب شستشو با آب و صابون (۳۴٪) گزارش به مربی (۲۷٪) و فشردن محل آسیب (۲۳٪) بود. بیشترین میزان جراحت ناشی از سرسوزن در دانشجویان دختر (۷/۵۷٪)، مجرد (۳/۷۴٪) و ترم چهارم تحصیلی (۸/۳۸٪) بود. نتیجه­گیری: با توجه به شیوع آسیب­های ناشی از اجسام تیز در این مطالعه، ضرورت اتخاذ راهکارهای مناسب جهت اجرای اقدامات پیشگیریکننده مطرح می­گردد. این راهکارها بهویژه باید بر دوره زمانی پس از تزریقات و قبل از دورانداختن سرسوزن متمرکز گردند. نتایج مطالعه همچنین ضرورت آموزش­های لازم در خصوص اقدامات مفید و پروتکل­های توصیه شده پس از آسیب­های ناشی از سرسوزن  را در بین دانشجویان پرستاری نشان می­دهد. واژه­های کلیدی: آسیب با سرسوزن، دانشجویان پرستاری، شیوع

شیوع برخورد با سرسوزن و برخی عوامل مرتبط با آن در دانشجویان پرستاری Keywords:

Needle Stick , Nursing Students , Prevalence. , آسیب با سرسوزن , دانشجویان پرستاری , شیوع