بررسی مروری استفاده از واکسن به عنوان پیشگیری اولیه از سرطان به ویژه سرطان سینه

سرطان پستان یک چالش مهم سلامتی در ایالات متحده محسوب می شود، به طوری که انتظار می رود از هر هشت زن یک نفر به این بیماری مبتلا شود. برای زنانی با ریسک متوسط تا کمی پایین (۱۲.۵٪ تا ۲۰٪)، گزینه های مشخصی برای کاهش ریسک وجود ندارد. اما، برای زنانی که در معرض ریسک بالا (بیش از ۲۰٪)، به ویژه آنهایی که دارای جهش های BRCA هستند، مداخلات جراحی و درمان های ضد استروژن در دسترس است. اگرچه این استراتژی ها به طور موثری ریسک را کاهش می دهند، بسیاری از زنان به دلیل عوارض جانبی شدید و پیامدهای تغییر دهنده زندگی از آنها اجتناب می کنند. بنابراین، نیاز به بهبود ارتباطات درباره مزایای استراتژی های موجود و توسعه روش های جدید با عوارض جانبی کمتر وجود دارد.در زمینه اقدامات پیشگیرانه برای سرطان پستان و سایر سرطان ها، واکسن های ضدسرطان مبتنی بر اجزای تومور توجه زیادی را به خود جلب کرده اند. این واکسن ها با استفاده از آنتی ژن های تومور سیستم ایمنی را فعال می کنند، هرچند کارایی آنها به دلیل چالش ها در تحویل آنتی ژن ها محدود است. نانوتکنولوژی راه حل های نوینی را برای افزایش ایمنی زایی و تحویل کارآمد این آنتی ژن ها به سلول های ارائه دهنده آنتی ژن (APCs) ارائه می دهد. نانوواکسن های جدید، از جمله لیپوزوم ها و نانوذرات، برای افزایش جذب آنتی ژن و تغییر پاسخ های ایمنی طراحی شده اند.این نوآوری ها در حال حاضر در ارزیابی های پیش بالینی و بالینی قرار دارند و می توانند برای زنان با ریسک بالا و احتمالا برای افرادی با ریسک پایین تر نیز مفید باشند. با این حال، چالش ها و فرصت های مربوط به ترجمه بالینی این نانوواکسن ها نیاز به بررسی دقیق دارند.

بررسی مروری استفاده از واکسن به عنوان پیشگیری اولیه از سرطان به ویژه سرطان سینه Keywords:

پیشگیری از سرطان سینه , غده شیری , درمان هورمونی , واکسن های سرطانی , انتی ژن تومور