بررسی میزان CRP در خوناب بیماران مبتلا به کووید-۱۹ تحت درمان با داروی رمدسیویر

کروناویروسها خانواده بزرگی از ویروسها هستند که در انسان عمدتا به عنوان عوامل ایجادکننده عفونت های دستگاه تنفسی شناخته می شوند. نفوذ ویروس از طریق گیرنده های ACE۲ در سلول های پوششی راه های هوایی ، موجب فعال شدن سلولهای دفاعی T وB ، مونوسیت ها، ماکروفاژها و به دنبال آن ساخته شدن پادتن اختصاصی علیه ویروس و نیز تولید بسیاری از فاکتورهای پیش التهابی و نهایتا التهاب شدید و بروز علائم تنفسی می شود. این واکنش سیستم ایمنی که »توفان سایتوکاینی « نام دارد، موجب ایجاد جراحت در بافت های درگیرشده، می گردد. میزان CRP (C Reactive Protein) انسانی می تواند موجب فعال کردن مسیرهای التهابی وابسته به NF-κβ شده و در نهایت منجر به تنظیم مثبت سایتوکین های پیش التهابی شود. همچنین ، CRP مهار وابسته به دوز را بر تکثیر سلولی القا می کند و آپوپتوز سلولی را افزایش می دهد. در مطالعات پیش بالینی ، رمدسیویر به عنوان داروی آنالوگ نوکلئوتیدی با اثرات درمانی بر طیف گسترده ای از ویروس ها به عنوان یک داروی کاندید برای درمان این بیماری مطرح شد. در این مطالعه با بررسی ۳۰ نمونه خون بیماران کرونایی قبل و بعد از درمان با داروی رمدسیویر، مشخص شد که میزان فاکتور CRP در نمونه خون افراد تحت درمان حدود ۲ برابر نسبت به افراد بیمار کاهش یافته است .(P<۰.۰۰۱) بنابراین ، داروی رمدسیویر با کاهش شرایط التهابی بیماران در بهبود این بیماری تا حدودی موثر است .

بررسی میزان CRP در خوناب بیماران مبتلا به کووید-۱۹ تحت درمان با داروی رمدسیویر Keywords:

کووید-۱۹ , التهاب , رمدسیویر , CRP