جلبک ها گروهی بسیار متنوع از گیاهان آبزی هستند که امروزه طیف کاربردی گستردهای در علم فناوری زیستی یافته اند. این فتوسنتزکنندگان به دلیل پراکنش و فراوانی بالایی که دارند تقریبا در تمام آبهای کره ی زمین یافت می شوند. آنها انواع مختلفی از ترکیبات قابل توجه را که به طور کلی به عنوان متابولیت های ثانویه هستند تولید می کنند. این متابولیت ها توسط جلبک ها در انتهای مرحله ی رشد و یا به علت تغییرات و تنش زیست محیطی سنتز می شوند. کاروتنوئیدها، ترکیبات فنلی ، فیکولیپوپروتئین ها، پلی ساکاریدها و اسیدهای چرب غیر اشباع از محصولات طبیعی جلبک ها هستند که دارای فعالیت های بیولوژیکی متغیر از جمله فعالیت ضدمیکروبی در برابر باکتریها و ویروسها، اثرات ضد التهابی ، ضد سرطانی و سایر پتانسیل های بیولوژیکی می باشند. در حال حاضر جستجو برای منابع جایگزین موادغذایی در ماهیان به دلیل افزایش هزینه ها است که اهمیت جلبک ها به عنوان یک منبع کم هزینه ی پروتئین برای ماهی در نظرگرفته شده است . استفاده از جلبک ها در رژیم های غذایی ماهی ها عملکرد رشد، کارایی خوراک، فعالیت های فیزیولوژیک ، کیفیت لاشه ، مقاومت در برابر بیماریها و کاهش پاسخ استرس را بهبود بخشیده است . شواهد نشان داده است که عصارهی حاصل از جلبک های دریایی دارای آنتی اکسیدانهایی هستند که فعالیت ضد توموری نشان می دهند. وقوع فرآیندهای اکسیداتیو در سلولها که عامل اصلی سرطان است توسط جلبک ها به عنوان منابع غنی آنتی اکسیدانی کنترل و از تشکیل رادیکالهای آزاد در سلولها جلوگیری می کنند. امروزه اهمیت اسیدهای چرب غیراشباع مانند اسید ایکوزاپنتانوئیک ((EPA و اسید دوکوزا هگزانوئیک ((DHA و اسید آراشیدونیک ((ARA در تغذیه بر کسی پوشیده نیست . این ترکیبات به وفور در روغن ماهی یافت می شوند، در حالی که ماهی قادر به سنتز این ترکیبات با ارزش نیست ، بلکه منشا آنها ریزجلبک هایی است که توسط ماهی خورده می شوند. استفادهی مستقیم غذایی از ریزجلبک های تولیدکنندههای اولیه این اسیدهای چرب غیر اشباع بلند زنجیره می تواند کارآمدترین روش برای افزایش ارزش رژیم غذایی ماهی ها و تحت تاثیر قرار گرفتن از
ترکیبات زیست فعال جلبکی باشد. این گفتار مروری است بر ظرفیت های بالقوه ی جلبک ها برای استفاده در فناوریهای زیستی نوین که می تواند توجه محققین و علاقمندان به زیست فناوری دریایی به منظور انجام تحقیقات در این زمینه را جلب نماید.