مطالعه واکنشهای ردوکس و غیر آن در تبدیل کانی مگنتیت به هماتیت دراعماق معادن آهن غرب ایران abstract
تبدیل مگنتیت به
هماتیت یا
هماتیت به مگنتیت عموما تحت عنوان واکنش اکسیداسیون احیا یا واکنش
ردوکس شناخته شده است. اما در این مقاله خواهیم دید که
مکانیسم غیر اکسیداسیون احیا هم در تبدیل این کانیها به هم در طبیعت نقش دارند.به طور مثال تبدیل مگنتیت به
هماتیت در بسیاری از معادن در شرایط سطحی اتفاق می افتد در حالی که منشا اکسیداسیون احیا ندارد.
مکانیسم تبدیل مگنتیت به
هماتیت میتواند ذخائر غنی از
هماتیت را به عنوان کانه ثانویه در عمق تولید نماید. که در واکنهای اکسیداسیون احیا قابل انجام نیست.
در غرب ایران نزدیک به 20 کانسار و اندیس آهن وجود دارد که عمدتا از سه کانی مگنتیت ,
هماتیت و پیریت به همراه مقادیر متفاوتی لیمونیت تشکیل گردیده اند. بافت مارتیتی شدن در این کانسارها به مقدار زیادی رخ داده است. در طی این عمل کانه مگنتیت تبدیل به
هماتیت میگردد. دید سنتی به این قضیه این است که کانه مگنتیت با دریافت اکسیژن از اتمسفر یا از آبهای جوی فرورو تبدیل به
هماتیت شده است ولی 3 سوال در این زمینه مورد توجه است اول آنکه در شزایط تبدیل مگنتیت به
هماتیت و در حضور کانی پیریت این کانی چه تغییراتی را متحمل میشود , دوم آنکه عمق تبدیل مگتیت به
هماتیت آیا توسط محلولهای فرورونده اکسیژن دار قابل دسترسی است یا خیر و سوم آنکه حضور مقادیر زیاد و گاها لایه های لیمونیت چگونه توجیه میشود . در این مقاله خواهیم دید علاوه بر دیده سنتی اکسیژن گیری کانه مگنتیت و تبدیل آن به کانه
هماتیت دید جدیدی نیزوجود دارد که شرایط را بهتر ومنطقی تروار دیده گاه واکنشهای ژئو شیمیایی بررسی مینماید.