نقد و ارزیابی کیفیت ترجمه قرآن آیت الله یزدی بر اساس نظریه گارسس (۱۹۹۴م) (مطالعه موردی: سوره بقره)

نظریه ارزیابی کیفیت ترجمه خانم کارمن والرو گارسس (۱۹۹۴م) از مهم­ترین نظریات حوزه زبان­شناسی است که به­منظور تشخیص سطح کیفی ترجمه­ها، سازمان­یافته و به تحلیل کیفی متون ترجمه ­شده ادبی می­پردازد. این نظریه، به سبب مولفه­هایی که در تعیین میزان قابلیت و کیفیت متون ترجمه ­و میزان مطابقت آن ها با متن مبدا دارد، می­تواند چارچوبی کارآمد برای نقد کیفیت ترجمه­های قرآن کریم نیز باشد. گارسس، برای ارزیابی ترجمه، چهار سطح پیشنهاد می­کند که عبارتند از: سطح معنایی- لغوی، سطح نحوی- صرفی، سطح گفتمانی- کاربردی و سطح سبکی- مقصودشناختی. پژوهش حاضر، با تکیه بر اهمیت غیر قابل انکار این مدل ترکیبی در ارزشیابی کیفی ترجمه­ها، در نظر دارد به ارزیابی تخصصی کیفیت ترجمه منتخب سوره بقره به­قلم آیت­الله محمد یزدی از قرآن کریم بپردازد. برای این منظور ابتدا و به­طور مختصر، نظریه گارسس معرفی و سپس موارد قابل کاربست این نظریه بر مثال­های مستخرج از ترجمه سوره مذکور، ذکر می­شود. مهم ترین یافته­های این پژوهش که با روشی توصیفی – تحلیلی و آماری نگاشته شده، بیان­گر آن است که اولا: ترجمه یزدی از منظر شاخص­های نظریه گارسس، قابل نقد و ارزیابی کیفی است. ثانیا: این ترجمه، هم توضیحی تفسیری است و داده­های بسیاری برای زیرگروه تعریف و توضیح و بسط خلاقه دارد و هم، موارد بی­شماری از داده­های قابل تطبیق با نظریه گارسس و زیرگروه­های متعدد آن، از قبیل: همانندی قبض و بسط نحوی، دستورگردانی و همچنین انتقال ابهام را در خود جای داده است. ​

نقد و ارزیابی کیفیت ترجمه قرآن آیت الله یزدی بر اساس نظریه گارسس (۱۹۹۴م) (مطالعه موردی: سوره بقره) Keywords:

The Holy Qur'an , Translation of Surah Al Baqarah , Mohammad Yazdi , Garces's theory (۱۹۹۴) , Quality , قرآن کریم , ترجمه سوره بقره , محمد یزدی , نظریه گارسس(۱۹۹۴م) , کیفیت