بررسی عوامل موثر بر ایده طراحی و شکل گیری زمین خراش مکزیکو سیتی Earthscraper BNKR Arquitectura, Mexio abstract
زلزله مرگبار سال ۱۹۸۵ در مکز یکو سیتی جان هزاران نفر را گرفت و به همین دلیل محدودیت هایی برای ساخت ساختمان هاییبلندتر از هشت طبقه در این شهر اعمال شد. در پی این موضوع گروهی از طراحان مکزیکی به فکر ساخت سازه ای بلندمرتبه اینبار در زیرزمین افتادند. آنها این سازه عظیم را «زمین خراش» (Earthscraper) نامیدند. این سازه همانند آسمانخراشی است کهدر زیرزمین ساخته شده و با فرمی هرم مانند برگرفته از اهرام باستانی آزتک ها و مایاها به بازآفرینی و احیای فرمی و محتواییتمدن مکزیک پرداخته و با
عملکرد موزه و مجتمع فرهنگی و اقامتی در یک بستر تاریخی در میدان اصلی و قدیمی شهرمکزیکوسیتی طراحی و مکانیابی شد. از آنجایی که این هرم معکوس یا برج وارونه تا کنون به مرحله اجرا نرسیده است این جستاردرصدد است تا با مطال عات کتابخانهای، اهداف ساخت سازه های زیرزمینی اجرا شده و به بهره برداری رسیده دنیای باستان ودنیای معاصر، به دلایل باقیماندن این ایده بر روی کاغذ پرداخته و عوامل موثر در طراحی و شکل گیری این زمین خراش را بررسیکرده و بر پتانسیل های موجود اثر با توجه به مزایا و معایب یا چالش های ساخت زمین خراش ها در جهان متمرکز شود. بهعبارتی، زمین خراش ها مزایایی چون ایجاد فضای بیشتر با سطحی کمتر، دمای هوای پایدارتر، مصرف منابع کمتر، ایمنی دربرابر بلایای طبیعی بیشتر نسبت به ساختارهای روی سطح زمین دارند و از طرفی با توجه به این موضوع که میتواند با زیرساختهاییمثل فاضلاب شهری و غیره تداخل داشته باشد و یا در زمینی با احتمال خطر قرار گرفتن در معرض تشعشعات و یا سیلاب هایشهری مکانیابی شود، خسارات جبران ناپذیری به همراه خواهد داشت.