بررسی رابطه بین سبکهای دلبستگی و پایبندی دینی در دانشجویان دختر: نقش میانجی ابعاد کارکرد خانواده

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی ابعاد کارکرد خانواده در رابطه بین سبکهای دلبستگی با پایبندی دینی دانشجویان است. روش کار: روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش، تمامی دانشجویان دانشگاه الزهراء در حال تحصیل سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ را در برمیگیرد که ۳۱۸ نفر از آنان با روش نمونهگیری تصادفی ساده و با استفاده از فرمول کوکران، انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها، از پرسشنامههای پایبندی دینی، سبک دلبستگی و سنجش ابعاد کارکرد خانواده و برای تجزیه و تحلیل دادهها، از شاخصهای آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و الگویابی معادلههای ساختاری (تحلیل مسیر) استفاده شد. یافتهها: نتایج آزمون همبستگی نشان داد که رابطه بین سبک دلبستگی ایمن، پایبندی دینی و عملکرد خانواده مثبت و معنادار است. رابطه بین سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا با ابعاد کارکرد خانواده منفی و معنادار است. نتیجه تحلیل مسیر نیز نقش واسطهای ابعاد کارکرد خانواده در رابطه بین سبکهای دلبستگی و پایبندی دینی را تایید کرد. نتیجهگیری: این مطالعه نشان میدهد که سبک های دلبستگی بر رفتار افراد در روابط انسانی تاثیر دارند همچنین ابعاد کارکرد خانواده تعامل بین سبک های دلبستگی و پایبندی دینی را توجیه کرده و در تقویت پایبندی دینی افراد با سبک های دلبستگی مختلف نقش دارند.

بررسی رابطه بین سبکهای دلبستگی و پایبندی دینی در دانشجویان دختر: نقش میانجی ابعاد کارکرد خانواده Keywords:

پایبندی دینی , دانشجویان , سبک دلبستگی , کارکرد خانواده