بررسی بحران آب درآبخوان دشت خانمیرزا (استان چهار محال و بختیاری)

در 95 کیلومتری شهرکرد و در دشت خان میرزا یکی از بهترین حوزه های آبریزی وجود دارد که متاسفانه در سالهای اخییر به واسطه عوامل متعددی کیفیت آب و ذخیره آن روبه تنزل نهاده است.نتایج آنالیز نمونه های مربوط به 40 چاه در طی سه دوره نمایانگر افت قابل ملاحظه ای سطح سفره و افزایش شوری آدر بخش های شرقی و مرکزی منطقه مشاهده شد. میزان متوسط سطح ایستابی از سال 1378 تا سال 1390 ، دارای افت سالانه 1,2 متر بوده است. در این دشت هدایتالکتریکی آب در حدود 4500 تا 6000 میکروموس بر سانتی متر بوده که حداکثر مقادیر در بخش های مرکزی و شرقی دشت مشاهده می شود. با توجه به وضعیت شیب هیدرولیک منطقه، برداشت بی رویه آب، افزایش عمق برداشت، تاثیر لیتولوژی و تکتونیک منطقه بویژه حضور سازندهای تبخیری گچ و نمک در منطقه، حوزه آب ریز خانمیرزا با تحدید جدی مواجه شده که وضع قوانینمحدود کننده برداشت، اجرای دقیق آن و برنامه های فرهنگی برای خطرات بالقوه موجود که زمین ها را به سمت بیابانی شدن سوق می دهد، الزامی می باشد

Keywords:

حوزه آبریز دشت خانمیرزا , سازند تبخیری هرمز , بیابانی شدن , شهرکرد