بررسی کارآیی سیستم بیوانرژی ، جذب کربن ، استفاده و ذخیره سازی (فناوری (BECCUS در کاهش گازهای گلخانه ای
Publish place: Environment Management in Shiraz City
Publish Year: 1403
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 72
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
ENVMS01_099
Index date: 8 January 2025
بررسی کارآیی سیستم بیوانرژی ، جذب کربن ، استفاده و ذخیره سازی (فناوری (BECCUS در کاهش گازهای گلخانه ای abstract
با توجه به چالش های روزافزون تغییرات اقلیمی و افزایش گازهای گلخانه ای در جو، فناوری های نوین به منظور کاهش این گازها و مقابله با گرمایش جهانی اهمیت ویژهای یافته اند. سیستم بیوانرژی ، جذب کربن ، استفاده و ذخیرهسازی (BECCUS) یکی از فناوری های نوین و موثر در این زمینه است که ترکیبی از فرآیندهای بیوانرژی و فناوری های جذب و ذخیره سازی کربن برای کاهش غلظت گازهای گلخانه ای به ویژه دی اکسید کربن (CO۲) در جو را شامل می شود. این فناوری به طور خاص بر استفاده از منابع زیستی برای تولید انرژی و سپس جذب و ذخیرهسازی کربن آزاد شده از این فرآیندها تمرکز دارد. هدف این مطالعه بررسی کارآیی و پتانسیل های سیستم BECCUS در کاهش گازهای گلخانه ای است . در این تحقیق ، ابتدا مبانی نظری و اصول طراحی سیستم های BECCUS توضیح داده می شود و سپس با تحلیل های مقایسه ای ، میزان اثرگذاری این سیستم در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در بخش های مختلف انرژی و صنعت بررسی خواهد شد. علاوه بر این ، به چالش ها و محدودیت های موجود در پیادهسازی این فناوری ها، از جمله هزینه های اقتصادی ، ظرفیت های ذخیره سازی و مقیاس پذیری آنها پرداخته خواهد شد. در نهایت ، راهکارهایی برای بهینه سازی عملکرد این سیستم ها به منظور تسریع در کاهش گازهای گلخانه ای و دستیابی به اهداف اقلیمی بلندمدت پیشنهاد می شود.
بررسی کارآیی سیستم بیوانرژی ، جذب کربن ، استفاده و ذخیره سازی (فناوری (BECCUS در کاهش گازهای گلخانه ای Keywords:
بررسی کارآیی سیستم بیوانرژی ، جذب کربن ، استفاده و ذخیره سازی (فناوری (BECCUS در کاهش گازهای گلخانه ای authors
نسترن حقیقت
دانشجوی کارشناسی ارشد آلودگی محیط زیست ، گروه علوم و مهندسی محیط زیست ، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی ، دانشگاه اردکان،
اکرم بمانی
دانشیار، گروه علوم و مهندسی محیط زیست ، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی ، دانشگاه اردکان
