آداپتاسیون دا م های اهلی در برابر استرس گرمایی

دام های اهلی نقش مهمی در اقتصاد جهانی دارد. اثرات تغییر اقلیمی تنها محدود به تولید محصولات کشاورزی نیست، بلکه بر تولید دام های اهلی، مانند: کاهش تولید شیر و کیفیت شیر، کاهش تولید گوشت و کاهش باروری تاثیر می گذارد؛ بنابراین، امنیت غذایی مبتنی بر دام در بسیاری از نقاط جهان در معرض تهدید است. علاوه بر این، عوامل استرس زای متعدد یک پدیده رایج در بسیاری از محیط ها هستند و احتمالا به دلیل تغییرات آب و هوایی افزایش می یابند. در میان این تنش ها، به نظر می رسد که تنش گرمایی عامل عمده ای است که بر تولید دام تاثیر منفی می گذارد. از این رو، شناسایی حیوانات مقاوم در برابر گرما با آب و هوای خاص منطقه کشاورزی-اکولوژیکی برای حفظ تولید دام بسیار مهم است. دام ها با تغییر خصوصیات فنوتیپی و فیزیولوژیکی خود به محیط های در حال تغییر پاسخ می دهند؛ بنابراین، بقای حیوان اغلب به توانایی آن در مقابله با شرایط نامساعد بستگی دارد. با شرایط موجود برای حفظ تولید دام در محیطی که با تغییرات آب و هوایی به چالش کشیده شده است، حیوانات باید از نظر ژنتیکی مناسب باشند و توانایی زنده ماندن در محیط های متنوع را داشته باشند. نشانگرهای بیولوژیکی یا نشانگرهای زیستی بیانگر حالت های بیولوژیکی یا تغییرات در الگوی بیان ژن ها یا وضعیت پروتئین هستند که به عنوان یک نقطه مرجع در اصلاح نژاد برای بهبود ژنتیکی دام عمل می کنند. به طور معمول، شناسایی حیوانات با صفات ژنتیکی برتر که از نظر اقتصادی مفید بودند، دلیل اساسی برای شناسایی نشانگرهای زیستی در حیوانات هستند. در مقایسه با پاسخ های رفتاری، مورفولوژیکی یا فیزیولوژیکی در حیوانات، نشانگرهای ژنتیکی به دلیل امکان یافتن راه حلی برای سازگاری حیوانات با تغییرات آب و هوایی مهم هستند.

آداپتاسیون دا م های اهلی در برابر استرس گرمایی Keywords:

تغییرات آب و هوایی , دام , تحمل استرس حرارتی.