مطالعه شخصیت های اصلی نمایشنامه هملت از منظر نظریه هرم آبراهام مزلو

آبراهام مزلو به عنوان پدر روان شناسی انسان گرایانه شناخته می شود. در این پژوهش، اشخاص نمایش هملت با توجه به هرم مزلو، شامل شخصیت های هملت، هوراشیو،گردترود،کلادیوس و افیلیا بررسی می شوند. این بررسی بر اساس نیاز های فیزیکی، امنیتی، عاطفی، احترامی و خودآگاهی است که هر مرحله لازمه مرحله قبلی است. مانند پله های یک نردبان است که اگر پله اول و دوم خراب شود، نمی توان به پله های بالا تر راه یافت. شخصیت مجموعه ژست های موفق است که در کنار هم یک شخصیت را خلق می کند. نویسنده از دو طریق می تواند در مورد یک شخصیت به مخاطب اطلاعات بدهد: مستقیم و غیرمستقیم. شخصیت ها در تئاتر، تلویزیون و سینما از شخصیت های رمان ها متفاوت هستند. از این جهت که ممکن است بازیگران توصیفات نویسنده از یک شخصیت و دیالوگ ها را به شیوه منحصر به فرد خودشان تفسیر کنند تا بتوانند لایه های جدیدی به شخصیت اضافه کنند و به شخصیت عمق ببخشند. این موضوع باعث می شود که منتقدان بتوانند بازیگرهای مختلفی که نقش را بازی کرده اند، مقایسه کنند. تفاوت اساسی دیگر این است که در درام برخلاف رمان یا داستان کوتاه، امکان این وجود ندارد که بتوانیم وارد ذهن شخصیتی بشویم و باطن شخصیت را ببینیم. در نتیجه، در درام این شیوه تشریح شخصیت و شخصیت پردازی غیرممکن است.

مطالعه شخصیت های اصلی نمایشنامه هملت از منظر نظریه هرم آبراهام مزلو Keywords:

هملت , شکسپیر , نمایشنامه , آبراهام مزلو , شخصیت