اثربخشی رویکرد طرحواره درمانی برکنترلگری، احساس تنهایی و رضایت از زندگی زنان نابارور
Publish Year: 1403
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 94
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
CHHE01_1029
Index date: 9 January 2025
اثربخشی رویکرد طرحواره درمانی برکنترلگری، احساس تنهایی و رضایت از زندگی زنان نابارور abstract
هدف: هدف از پژوهش حاضر اثربخشی طرحواره درمانی برکنترلگری، احساس تنهایی و رضایت از زندگی زنان نابارور است. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی بود که با گروه آزمایش، طرح پیش آزمون – پس آزمون و یک گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری: شامل کلیه زنان متاهلی بود که مشکل ناباروری داشتند و در سال ۱۴۰۰ به مرکز ناباروری میلاد مشهد مراجعه کرده بودند و۳۰ نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند و در ۲ گروه ۱۵ نفری به صورت تصادفی تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه کنترلگری(CQ) پرسشنامه احساس تنهایی (UCLA) و پرسشنامه رضایت از زندگی(SWLS) در پیش آزمون پاسخ دادند. سپس گروه آزمایش در هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای، با طرحواره-درمانی شرکت کردند وگروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. بعد از اتمام جلسات پرسشنامه ها مجدد پاسخ داده شد. یافته ها: داده ها با استفاده نرم افزار ۲۶spss- و روش تحلیل کوواریانس بررسی شدند. نتیجه گیری: یافته های تحقیق نشان داد که طرحواره درمانی گروه آزمایش و در مرحله پیگیری یکماهه بر کنترلگری، احساس تنهایی و رضایت از زندگی زنان نابارور به طور معناداری تاثیر دارد (۰۰۱/۰> p). پیشنهاد می شود برای بهبود وضعیت روانشناختی زوجین نابارور از طرحواره درمانی بهره ببرند.
اثربخشی رویکرد طرحواره درمانی برکنترلگری، احساس تنهایی و رضایت از زندگی زنان نابارور Keywords:
اثربخشی رویکرد طرحواره درمانی برکنترلگری، احساس تنهایی و رضایت از زندگی زنان نابارور authors
فاطمه زمانی نیا
دانشجوی دکتری مشاوره،گروه مشاوره، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
محمدجواد اصغری ابراهیم آباد
دانشیارگروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
علی اکبر ثمری
استادیار گروه روانشناسی، واحد کاشمر، دانشگاه آزاد اسلامی، کاشمر، ایران
