تاثیر معنادرمانی بر انگیزه ورزشی و انزوای اجتماعی نوجوانان دچار ضربات روحی بعد از خط خوردن از تیم های ورزشی

پژوهش حاضر با هدف تاثیر معنادرمانی بر انگیزه ورزشی و انزوای اجتماعی نوجوانان دچار ضربات روحی بعد از خط خوردن از تیم های ورزشی انجام گرفت. طرح تحقیق نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری مطالعه حاضر، کلیه نوجوانان ورزشکاری تشکیل می داد که از تیم های ملی، لیگ و باشگاهی و مسابقات کشوری سطح شهر خرم آباد در سال ۱۴۰۱ خط خورده بودند که از میان آن ها،۳۰ نفر به صورت در دسترس انتخاب شد و در دو گروه ۱۵ نفری (گروه آزمایش و گروه گواه) با گمارش تصادفی جایگزین شدند. سپس در پیش آزمون، همه آزمودنی ها پرسش نامه های انگیزه ورزشی و انزوای اجتماعی را تکمیل کردند. در مرحله بعد، گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هفته ای دوبار) مداخله دریافت کرد و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرم افزار Spss نسخه ۲۲ تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاصل از پس آزمون از هر دوگروه نشان داد، نمرات انگیزه ورزشی و انزوای اجتماعی گروه آزمایش در پس-آزمون نسبت به پیش آزمون به طور معناداری متفاوت بود، بنابراین معنادرمانی، بر بهبود انگیزه ورزشی و کاهش انزوای اجتماعی نوجوانان دچار ضربات روحی بعد از خط خوردن از تیم های ورزشی موثر بوده است.

تاثیر معنادرمانی بر انگیزه ورزشی و انزوای اجتماعی نوجوانان دچار ضربات روحی بعد از خط خوردن از تیم های ورزشی Keywords:

معنادرمانی , انگیزه ورزشی , انزوای اجتماعی , نوجوانان , ضربات روحی , خط خوردن