تاثیر مولفه های حرکت بر ارتقاء نشاط سکونتی خانواده در مجتمع های مسکونی: تحلیل کالبدی، معنایی و رفتاری

حرکت در درون فضای مسکونی بخش مهمی از ادراک منظر معماری را تشکیل می دهد. تجربه زمانی فرد حین حرکت در منظر به او این امکان را می دهد که نگاهی هر چند گذرا به مناظری غیر از محیط های همیشگی و یکنواخت بی اندازد. هدف این تحقیق شناسایی تاثیر مولفه های حرکت عامل ارتقای نشاط سکونتی خانواده می باشد. روش تحقیق شامل تحلیل محتوا، مطالعات کتابخانه ای، مصاحبه و پرسشنامه با محققین مختلف (شامل ۲۰ نفر از متخصصین در حوزه های مرتبط) است. قلمرو این تحقیق مجموعه نظریه های مطرح در رابطه با حرکت از سال ۱۹۹۸- ۲۰۲۰ میلادی می باشد. روش آماری تحقیق در کسب داده ها نیز براساس تحلیل محتوا، با بهره گیری از نمونه گیری هدفمند بوده است. روش تحلیل داده ها نیز از نوع کیفی- کمی است. یافته ها نشان می دهد حرکت عامل تامین نشاط ساکنین مجتمع های مسکونی می باشد. بر اساس نظرات محققین پیشین، حرکت؛ به کمک عواملی همچون، عناصر کالبدی، رفتاری و معنایی مختص هر مکان حاصل می شود و بر این اساس برای رسیدن به حرکت، مولفه ی مولفه کالبدی (فیزیکی) ۴۴.۲۵ %، مولفه معنایی (ادراکی) ۳۴.۶۰% و مولفه رفتاری (عملکردی) ۲۱.۱۵ % اهمیت توجه دارند. ولی طبق پرسشنامه و مصاحبه با محققین حاضر مولفه های معنایی به میزان ۳۷.۵۰ % ، مولفه های رفتاری ۳۵.۴۰ % و مولفه های کالبدی ۲۷.۱۰ % در ایجاد حرکت پیاده موثرند می باشند. نظریه ی ارائه شده نشان می دهد که ایجاد تعادل میان این سه مولفه می تواند به ارتقای نشاط سکونتی خانواده ها در مجتمع های مسکونی کمک کند.

تاثیر مولفه های حرکت بر ارتقاء نشاط سکونتی خانواده در مجتمع های مسکونی: تحلیل کالبدی، معنایی و رفتاری Keywords:

حرکت پیاده , نشاط خانواده , عوامل معنایی , عوامل رفتاری , عوامل کالبدی