نقش تعدیلگر گرایش کارآفرینانه در رابطه بین تطبیق پذیری کارراهه بر رفتار دوسو توان

افراد دارای رفتار دوسوتوان عرصه را برای کارآفرینی و ایجاد نوآوری در شرکت مهیا کنند. همچنین باعث بهینه شدن عملکرد خود می شوند.در این راستا هدف تحقیق حاضر بررسی نقش تعدیلگر گرایش کارآفرینانه در رابطه بین تطبیق پذیری کارراهه بر رفتار دوسو توان است.تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی بوده و از نظر روش حل مسئله پژوهش و گردآوری داده ها توصیفی و همبستگی می باشد.جامعه اماری تحقیق شرکت های دانش بنیان مستقر درپارک علم و فناوری پردیس است که تعداد انها ۲۸۹ شرکت است و با روش نمونه گیری تصادفی و جدول مورگان ۱۶۵ شرکت به عنوان حجم نمونه تعیین شدند.روش گرداوری داده ها کتابخانه ای و میدانی است و ابزارگرداوری داده ها پرسشنامه گرایش کارآفرینانه هاگس و مورگان(۲۰۰۷)، پرسشنامه رفتار دوسوتوان گارسیا(۲۰۱۶)، پرسشنامه تطبیق پذیری کارراهه ساویکاس و پورفیلی (۲۰۱۲) است. روایی از طریق نظرات خبرگان و پایایی با آلفای کرونباخ تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از رویکرد معادلات ساختاری و نرم افزار PLS استفاده شد.یافته ها: با توجه به ضریب مسیر ۲۰۳/۰ و آماره t به مقدار ۸۶۷/۲ در گرایش کارآفرینانه در تاثیر تطبیق پذیری کارراهه بر رفتار دوسو توان نقش تعدیل گر مثبت و معنی داری دارد. نتیجه گیری: از این نتایج می توان در رشد و ارتقای سطح رفتار دوسوتوان ، گرایش کارآفرینانه کارکنان استفاده کرد.کلید واژه ها: تطبیق پذیری کارراهه، رفتار دوسوتوان، گرایش کارآفرینانه، شرکت دانش بنیان