اثرات مناطق گردشگری کشاورزی بر ساختار اجتماعی مناطق روستایی (مطالعه موردی: روستایی شهرستان زاهدان) abstract
گردشگری کشاورزی در مناطق روستایی در راستای ماندگاری آن ها، عدم مهاجرت و ارتقای
شاخص های اجتماعی بسیار با اهمیت می باشد و بررسی آن می تواند در راستای اشتغال پایدار و به تبع آن
توسعه پایدار، با ارزش باشد. این امر در مناطقی که دارای تعداد زیاد روستا با جمعیت زیاد و پایداری
شاخص های اجتماعی نامطلوب است، از جمله مناطق روستایی شهرستان زاهدان، از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی عوامل موثر بر
شاخص های اجتماعی متاثر از
گردشگری کشاورزی در روستاهای
شهرستان زاهدان می باشد. جامعه آماری تحقیق را خانوارهای روستایی
شهرستان زاهدان تشکیل می دهد که با توجه به پراکندکی روستاها و تعداد زیاد آن ها تعداد ۲۰ روستا به صورت تصادفی به عنوان روستای نمونه انتخاب شدند که بر طبق سرشماری سال ۱۳۹۵، این روستاها جمعا ۴۴۵۶ خانوار برابر با ۱۸۳۶۵ جمعیت داشته است که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۵۴ تن به عنوان نمونه انتخاب شده است وپایایی آن نیز بر اساس ضریب آلفای کورنباخ ۸۷۴/. بدست آمد. نتایج نشان می دهد که اعتبار اندازه گیری شده هر پنج مدل اندازه گیری و نیز مدل پنج عاملی مرتبه دوم برای بررسی آگروتوریسم قابل قبول می باشد. نتایج نشان می دهد که اعتبار اندازه گیری شده هر پنج مدل اندازه گیری و نیز مدل پنج عاملی مرتبه دوم برای بررسی آگروتوریسم قابل قبول می باشد. در نهایت آسیب های اجتماعی (۰/۳۰)، مشارکت و ارتباطات اجتماعی (۰/۱۸)، نظام بهداشت و سلامت (۰/۶۶) ، ساختار جمعیتی (۰/۴۶) و کاهش مهاجرت (۰/۲۲) از بارهای عاملی را تبیین می نماید .