صنعت گردشگری به عنوان یکی از بزرگ ترین صنایع در حال رشد،
کیفیت زندگی مقاصد گردشگری را با ایجاد فرصت های شغلی، افزایش سرمایه گذاری، بهبود استانداردهای زندگی و خدمات محلی و افزایش فعالیت های تفریحی و کیفیت محیطی افزایش می دهد.
کیفیت زندگی و گردشگری به طور گسترده در رشته های مختلف مورد تحقیق قرار گرفته است. با این حال، مطالعاتی که به طور خاص به بررسی نظربه هایی که رابطه بین اثرات
توسعه گردشگری و
کیفیت زندگی در یک جامعه میزبان را تعیین می کند، مورد بررسی قرار نگرفته است. در این پژوهش با بهره گیری از رویکردهای نظری رابطه بین اثرات گردشگری و
کیفیت زندگی در جامعه میزبان مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور دستیابی به این هدف، براساس مطالعات نظری و کتابخانه ای، ابتدا مبانی نظری مربوط به اثرات گردشگری و
کیفیت زندگی استخراج شد و سپس نظریه هایی که رابطه بین اثرات گردشگری و
کیفیت زندگی در یک جامعه میزبان را تعیین می کند، تبیین گردید. یافته ها نشان داد، «مبادله اجتماعی» به عنوان یک پایه مرتبط برای نشان دادن تبادلی که بین گردشگری و
کیفیت زندگی رخ می دهد، عمل می کند. به طور خاص، مبادله یک فرآیند «دادن و گرفتن» بین تاثیرات گردشگری و ساکنان است که به نسبت یک پدیده در سطح شخصی است. در نهایت با توجه به مبانی نظری کیفیت زندگی، نظریه سرریز پایین به بالا به عنوان یکی از مناسب ترین مبانی برای مطالعات تحلیل اثرات
توسعه گردشگری بر
کیفیت زندگی شناخته شد.