استفاده از سازه های هوای فشرده بر پایه علم بیونیک در جهت توسعه گردشگری پایدار

آشنایی با انواع مختلف سیستم های سازه ای، امروزه جزو ضروریات علم مهندسی معماری و عمران می باشد. تنوع در ساخت و ساز و دسترسی به تکنولوژی های جدید به معماران کمک کرده تا بتوانند بناهای خلاقانه تری را طراحی کنند در این راستا سیستم های متنوعی وجود دارد که می توان به سازه های هوای فشرده اشاره کرد که برای احداث بناهای موقت و سریع الاجرا بسیار کارآمد هستند. استفاده از سازه های هوای فشرده بر پایه علم بیونیک به منظور جذب گردشگری پایدار، یک رویکرد نوآورانه در معماری است که امکانات جدیدی را برای صنعت گردشگری فراهم می کند. این سازه ها با الهام از ساختار های طبیعی و مکانیسم های بیولوژیکی، بهبود طراحی و عملکرد سازه ها و دستیابی به فرم های متنوع را تضمین کرده و در نتیجه باعث کاهش تاثیرات محیط زیست شده و تجربه گردشگری را بهبود می بخشد. هدف از این پژوهش بررسی چگونگی استفاده از سازه های هوا فشرده بر پایه علم بیونیک در جهت توسعه گردشگری پایدار می باشد و ارائه راهکار هایی جهت توسعه گردشگری پایدار با استفاده از این سازه ها که مطالب این پژوهش از روش توصیفی_تحلیلی گردآوری شده، نحوه جمع آوری داده ها به صورت کتابخانه ای_ مروری دامنه ای می باشد که در چارچوب پنج مرحله-ای آرکسی و امالی انجام شده است و نتیجه پژوهش نشان می دهد که این بهره گیری از این سازه ها مزیت های زیادی دارند از جمله چند منظوره بودن آنها، سبکی، صرفه جویی در زمان ساخت و هزینه کمتر در استقرار بهره برداری. در کنار تمامی این مزایا باید به معایبی چون، ضعیف بودن در برابر بار های وارده و کاربرد محدود آنها نیز اشاره کرد.

استفاده از سازه های هوای فشرده بر پایه علم بیونیک در جهت توسعه گردشگری پایدار Keywords:

بیونیک , توسعه گردشگری , گردشگری پایدار , سازه های هوا فشرده