روشهای رایج قطع انگشت گاو

لنگش در اندامهای حرکتی یکی از مهم ترین مشکلات گاوداری های امروز است که ضررهای اقتصادی جبرانناپذیری ایجاد می کند به طوریکه حدود ۶۰% گاوهای هر گله حداقل در طول سال یکبار دچار لنگش می شوند. جراحات انگشت ها یکی از اصلی ترین دلایل لنگش در گاوها است . استخوانهای انگشت ها در گاو شامل بندهای اول، دوم و سوم هستند. دو انگشت فرعی نیز در گاو وجود دارند. انگشت میانی و انگشت جانبی به ترتیب در اندامهای حرکتی جلویی و عقبی ساختارهای اصلی تحمل وزن هستند. یکی از درمانهای کاربردی برای جراحات انگشت ها، قطع آنها است . از میان مهم ترین علل قطع انگشت می توان به استئومیلیت های استخوانهای انگشت ها و ناویکولار، آرتریت های عفونی مفاصل بین انگشتی ، شکستگی ها و ضربات سم اشاره کرد. اغلب جراحی های قطع انگشت تحت بی حسی موضعی در گاو در حالت ایستاده انجام می شود. انتخاب روشهای قطع انگشت بستگی به عوامل مختلفی مانند نوع جراحت و وسعت ساختارهای آناتومیکی درگیر دارد. معمولترین روش جراحی ، قطع انگشت ها، قطع انگشت از طریق یک سوم انتهایی استخوان بند بالایی بدون نیاز به آویخته پوستی است که معمولا پیش آگهی خوبی نیز دارد و در بهبود عمر اقتصادی دام موثر است . امروزه، قطع اندام و استفاده از پروتز در گاو و گوساله با صدمات غیر قابل درمان عیلانی اسکلتی یا عفونت کاربرد دارد. هرچند پیش آگهی کوتاه مدت قطع اندام خوب است ، پیش آگهی طولانی مدت بستگی به تحمل وزن و شرایط نگهداری حیوان دارد.

روشهای رایج قطع انگشت گاو Keywords:

انگشت گاو , لنگش , اندام حرکتی , جراحی