یکی از مهمترین و موثرترین نهادهای اجتماعی، نهاد
آموزش و پرورش است که رسالت و مسئولیت پرورش کودکان، نوجوانان و جوانان و انتخاب و انتقال عناصر فرهنگی را به نسل نو خاسته برعهده دارد. در چنین نهاد گسترده و پیچیده ای، استفاده از اندیشه ها و تجارب صاحبنظران و دست اندرکاران تعلیم و تربیت و تشکیل شوراهای مختلف برای اتخاذ تصمیم های بایسته وشایسته کاملا ضرورت دارد.اهمیت و جایگاه شورای عالی آموزش وپرورش در تعلیم وتربیت کشور بستگی تام و تمام در توفیق و تحقق یافتن صحیح اهداف و وظایف
شورا می باشد. در نظام تعلیم و تربیت مطلوب که روش های آموزش و پرورش، مقررات، نظامنامه ها و برنامه ها، به تناسب درجه کارایی و سودمندیشان در پرورش استعدادها، و تلطیف علایق و در نتیجه تامین نیروی انسانی مورد نیاز جامعه از طریق پرورش انسانهای خلاق، بالنده، رشدیافته، متعادل و کمال یافته، منظور نظر است، ضرورت وجود مرجعی که به بررسی مسایل بنیادی تعلیم و تربیت بپردازد، کاملا محسوس است. چنین مرجعی باید بتواند از دوباره کاری ها، ناهماهنگی ها و بحران های آموزشی و برداشت های بیهوده بکاهد و پویایی نظام آموزشی و نیز اصالت آن را همواره در نظر داشته باشد و زمینه را برای انتقال عناصر فرهنگی جامعه به نسل نو، با توجه به معیارهای فلسفی، علمی- اجتماعی و اداری فراهم سازد.