بررسی اثر گسل هندیجان / ایذه بر رسوب گذاری سازند تاربور در تاقدیس کینو بر پایه مطالعات رسوب شناسی و بیواستراتیگرافی

الگوی چین خوردگی در کمربند چین خورده رانده زاگرس به شدت متاثر از رفتار مکانیکی واحدهای سنگی آن وعملکرد گسلهای پی سنگی با روندهای متفاوت زاگرسی و عربی است و این فاکتور در خیلی جاها تاثیر مستقیمی بر الگوهای رسوبگذاری نهشته های فوقانی گذاشته که اغلب در پراکندگی رخساره و تغییرات ضخامتی نهشته ها دیده میشود در این مطالعه بر اساس مطالعات صحرایی، عکس های هوایی و مطالعه مقاطع نازک(۳۳ عدد) تاثیر گسل هندیجان _ ایذه بر رسوبگذاری سازند تاربور با سن ماسترشتین در تاقدیس کینو و گسترش آن در تاقدیس ، مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس مطالعات انجام شده تعداد ۴ رخساره شناسایی شد و محیط رسوبی یک رمپ کربناته در نظر گرفته شد. سن رسوبات بر پایه مطالعات بیواستراتیگرافی ماسترشتین می باشد. بر اساس این مطالعه مشخص شد سازند تاربور با فاصله گرفتن از گسل هندیجان ایذه به سازند گورپی تبدیل می شود و به همین شکل در یال جنوبی تاقدیس کینو سازند گورپی بجای تاربور رسوب کرده است. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که بلندای هندیجان در زمان رسوبگذاری تاربور در روند رسوب گذاری موثر بوده است. لذا پیشنهاد می شود بر اساس یافته های این مقاله نقشه زمین شناسی تاقدیس کینو مورد بازنگری قرار گیرد.

بررسی اثر گسل هندیجان / ایذه بر رسوب گذاری سازند تاربور در تاقدیس کینو بر پایه مطالعات رسوب شناسی و بیواستراتیگرافی Keywords:

سازندتاربور , ماستریشتین , گسل هندیجان-ایذه , بلندای هندیجان