این مقاله به بررسی و
آسیب شناسی امور تربیتی در
نظام آموزشی می پردازد. هدف اصلی پژوهش، شناسایی چالش ها و موانع موجود در فرایندهای تربیتی و ارائه پیشنهاداتی برای بهبود عملکرد این حوزه است. پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و روش
تحلیل اسنادی انجام شده است و به جای نمونه گیری، به تحلیل منابع، اسناد و متون مرتبط در حوزه تربیت پرداخته است.مراحل پژوهش شامل مرور پیشینه نظری و مطالعات پیشین درباره امور تربیتی، شناسایی چالش های رایج در این حوزه، تحلیل عوامل موثر بر بروز مشکلات، و ارائه راهکارهای پیشنهادی برای ارتقای فرایندهای تربیتی بوده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که چالش هایی همچون نبود هماهنگی میان برنامه های درسی و اهداف تربیتی، ضعف در آموزش مهارت های زندگی به دانش آموزان، کمبود منابع انسانی متخصص و نداشتن رویکرد یکپارچه به تربیت از مهم ترین آسیب های این حوزه هستند.این پژوهش با ارائه تحلیلی جامع از آسیب های
امور تربیتی و شناسایی عوامل ریشه ای مشکلات، بر ضرورت بازنگری در سیاست گذاری ها و اجرای برنامه های تربیتی تاکید دارد. همچنین، راهکارهایی برای ارتقای کیفیت فرایندهای تربیتی و بهبود کارآمدی
نظام آموزشی پیشنهاد می کند.