نگاه آیت بین به طبیعت و نقش آن در سلوک و تعالی انسان از منظر ملاصدرا

ملاصدرا در آثار خویش نمونه هایی زیاد از نگاه آیت بین را تصویرسازی و ارائه کرده است. پژوهش حاضر، نقش تعامل با طبیعت بر اساس نگاه آیت بین در سلوک و تعالی انسان را، از منظر ملاصدرا بررسی میکند. با تحلیل آثار ملاصدرا، می توان از سه گونه تعامل و رویکرد با طبیعت سخن گفت؛ نگاه خنثی، نگاه کوته نگرانه و نگاه آیت بین. از نظر او، مصادیق و پدیده های عالم طبیعت، آیاتالله، صنع و فعل خداوند، مظهر اسماء حسنای الهی و همچنین، در نهایت، حسن و زیبایی ممکن هستند و هست شان، هست آیتی است. این رویکرد با مولفه هایی مانند زیبا و نیکو بودن، انجام پیوسته و ژرف نگری همراه است و به روشهای مختلف در تعالی انسان نقش دارد. انسان از گذر نگاه نیکو، پیوسته، مداوم و تدریجی آیت بین به طبیعت، به معرفت اسماء حسنای الهی و لایه های مختلف واقعیت، باطن ایمانی و عشق اکبر دست می یابد و شدیدترین حالت فاعلیت بالمحبه خویش را محقق می کند.

نگاه آیت بین به طبیعت و نقش آن در سلوک و تعالی انسان از منظر ملاصدرا Keywords:

ملاصدرا , طبیعت , آیت بینی , سلوک , عشق , محبت , آیت