تاثیر مدیریت کوانتومی بر بالندگی منابع انسانی با نقش میانجی رفتار نوآورانه کاری کارکنان

بالندگی سازمانی پیامد اجتناب ناپذیر تحولات مداوم محیطی در عصر حاضر است، که می تواند باعث رشد و توسعه سازمانی شود. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر مدیریت کوانتومی بر بالندگی منابع انسانی با نقش میانجی رفتار نوآورانه کاری کارکنان می باشد. این پژوهش، کاربردی و از نوع توصیفی همبستگی است. از بین کلیه کارکنان شهرداری شهرستان جهرم به تعداد ۳۵۷ نفر، بر اساس فرمول کوکران تعداد ۱۸۵ نفر از افراد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های مهارت های کوانتومی عظیمی و رضوی (۱۳۹۳)، بالندگی سازمانی اسپایدرز (۲۰۰۷) و رفتار نوآورانه کولز و واندن بروک (۲۰۰۷) به عنوان ابزار گردآوری اطلاعات تکمیل شد. روایی پرسشنامه ها، از طریق روایی صوری و محتوا، تایید شد و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای رفتار نوآورانه ۰. ۹۳، مدیریت کوانتومی ۰. ۹۶۲ و بالندگی منابع انسانی ۰. ۸۴ به دست آمد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری، ضرایب مسیر و آماره تی و نرم افزار SmartPLS نسخه ۳ و SPSS نسخه ۲۷ نشان داد که مدیریت کوانتومی و مشخصه های آن (باز بودن و شفافیت سازمان، شمول و درگیری با همدیگر، بازخورد درونی و بیرونی، پرورش و توانمندسازی، ساختار سازمانی با لایه کم) بر بالندگی منابع انسانی تاثیر مثبت و معنادار دارد. نتایج آزمون بوت استرپ نیز نشان داد که رفتار نوآورانه بر رابطه مدیریت کوانتومی و بالندگی منابع انسانی نقش میانجی دارد. مقدار برازش مدل کلی با استفاده از شاخص ریشه دوم میانگین مربعات باقیمانده ۰. ۰۷۹ و مطلوب گزارش شد و بنابراین برازش مناسب مدل کلی تایید گردید.

تاثیر مدیریت کوانتومی بر بالندگی منابع انسانی با نقش میانجی رفتار نوآورانه کاری کارکنان Keywords:

بالندگی منابع انسانی , مدیریت کوانتومی , رفتار نوآورانه کاری.