پرخاشگری در
مدارس به عنوان یک پدیده اجتماعی و روان شناختی، تاثیرات منفی گسترده ای بر فرآیند یادگیری، روابط اجتماعی و سلامت روان دانش آموزان دارد. این مقاله به بررسی علل، تاثیرات و راهکارهای کاهش
پرخاشگری در
مدارس پرداخته است. علل
پرخاشگری شامل عوامل فردی، خانوادگی، اجتماعی و محیطی است که می توانند باعث بروز رفتارهای خشونت آمیز در دانش آموزان شوند. تاثیرات منفی این رفتارها شامل افت تحصیلی، اضطراب، افسردگی و آسیب های روان شناختی است که بر محیط مدرسه و روابط اجتماعی تاثیر می گذارد. راهکارهایی برای کاهش
پرخاشگری شامل آموزش
مهارت های اجتماعی و عاطفی، ارتقاء آگاهی معلمان و والدین،
مشاوره های روان شناختی و ایجاد محیطی امن و حمایتگر در
مدارس است. همچنین،
تجربیات موفق و مطالعات موردی از
مدارس مختلف در سطح جهانی و ملی نشان داده اند که با به کارگیری این استراتژی ها، می توان رفتارهای پرخاشگرانه را کاهش داده و محیطی مثبت تر و سالم تر برای یادگیری فراهم کرد. در نهایت، این مقاله به اهمیت همکاری میان تمامی ارکان مدرسه و خانواده برای کاهش
پرخاشگری و بهبود فضای آموزشی تاکید دارد.